Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: ortopedia | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Albert Hoffa (ur. 31 marca 1859 w Richmond, zm. 31 grudnia 1907 w Kolonii) – niemiecki lekarz, chirurg i ortopeda. Opisał schorzenie znane jako choroba Hoffy, upamiętnia go także eponim złamania Hoffy. W 1901 założył Deutsche Gesellschaft für orthopädische Chirurgie. Jedno ze stowarzyszeń niemieckich ortopedów przyznaje co roku nagrodę nazwaną na jego cześć (Albert Hoffa-Preis).
Urodził się w Richmond w Republice Południowoafrykańskiej (Transwalu), jako syn niemieckiego lekarza Moritza Hoffy i jego żony Mathilde z domu Lelienfeld. W miejscu swoich urodzin Hoffa do dziś uważany jest za jedną z najwybitniejszych pochodzących stamtąd osobistości (obok niego wymieniany jest jeszcze Christiaan Barnard, który miał farmę w Richmond [1]).
Uczęszczał do gimnazjum w Kassel, następnie studiował medycynę na Uniwersytecie w Marburgu i Uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1883 na podstawie dysertacji Ueber Nephritis saturnina. Następnie był asystentem w szpitalach we Fryburgu i Würzburgu. W 1886 roku został Privatdozentem, w 1895 profesorem. W 1887 razem z Ernstem Bummem założył w Würzburgu prywatną klinikę ortopedii, gimnastyki leczniczej i masażu. W 1891 ukazało się pierwsze wydanie jego podręcznika ortopedii.
W 1893 ożenił się z Sophie Günther (1887–1937), z małżeństwa urodziło się pięć córek. Jedna z nich, Elisabeth Hoffa (1889–1989) również była lekarką.
Zmarł 31 grudnia 1907 w Kolonii, w drodze powrotnej z Amsterdamu do Berlina, na zawał serca.