Albert Nicholas

Albert Nicholas
Ilustracja
Albert Nicholas (1947)
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1900
Nowy Orlean

Data i miejsce śmierci

3 września 1973
Bazylea

Instrumenty

klarnet

Gatunki

jazz (dixieland)

Zawód

muzyk

Powiązania

Joe „King” Oliver,
Luis Russell

Zespoły
King Oliver and His Dixie Syncopators
Luis Russell and His Orchestra

Albert Nicholas (ur. 27 maja 1900 w Nowym Orleanie, zm. 3 września 1973 w Bazylei)[1] – amerykański klarnecista jazzowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Grę na klarnecie studiował pod kierunkiem Lorenza Tio juniora w Nowym Orleanie. Już jako nastolatek grał z takimi sławami kornetu, jak Buddy Petit, Joe „King” Oliver i Manuel Perez[1]. Następnie przez trzy lata służył na statkach amerykańskiej floty handlowej (United States Merchant Marine)[2]. Po zejściu na ląd powrócił w Chicago do zespołu „Kinga” – Oliver’s Dixie Syncopators, z którym grał i nagrywał od 1925 do 1927[1].

Potem przez rok przebywał na Dalekim Wschodzie i Egipcie. W 1928 dotarł do Nowego Jorku i przez pięć lat pracował w orkiestrze Luisa Russella[1]. Na początku lat 40. nastąpił spadek popularności jazzu tradycyjnego, który przerwał jego karierę muzyczną. W 1941 zatrudnił się nawet jako strażnik w nowojorskim metrze[2]. Jednakże jeszcze w połowie tej samej dekady wskutek odrodzenia muzyki nowoorleańskiej (New Orleans Revival) wrócił do pełnej aktywności zawodowej. Współpracował wtedy m.in. z pianistą Artem Hodesem, kornecistą i trębaczem Bunkiem Johnsonem, oraz puzonistą Kidem Orym[1]. Od 1948 był stałym członkiem tria pianisty Ralpha Suttona w klubie Jimmy’ego Ryana.

W 1953, idąc w ślady swojego rodaka, słynnego saksofonisty Sidneya Becheta, przeniósł się do Francji, w której pozostał do końca życia[1]. Do kraju rodzinnego przyjeżdżał rzadko, dokonując m.in. szeregu nagrań w 1959 i 1960[1]. W 1957 odwiedził Polskę, występując na II Festiwalu Jazzowym w Sopocie[3].

Zmarł po przebytej operacji w szpitalu w szwajcarskiej Bazylei[2]. Miał 73 lata.

Wybrana dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Jako lider lub współlider

[edytuj | edytuj kod]
  • 1954 Out of the Back Room – Art Hodes–Max Kaminsky–Albert Nicholas–Omer Simeon–Sandy Williams–Baby Dodds (Blue Note)
  • 1955 Ridin’ with Red Allen – Featuring J. C. Higginbotham and Albert Nicholas ("X")
  • 1956 Albert Nicholas – Mezz Mezzrow (Jazztone)
  • 1957 Albert Nicholas – Jazz Festival Sopot 1957 (Polskie Nagrania „Muza”)
  • 1964 Albert Nicholas with Art Hodes’ All-Star Stompers (Delmark Records)
  • 1969 Barney Bigard/Albert Nicholas (RCA Victor)
  • 1998 Albert Nicholas – Story – 1926/1947 (EPM)
  • 2006 Albert Nicholas – New Orleans Clarinet (Sanctuary)
  • 2015 Albert Nicholas & Herb Hall (G.H.B.)
  • 2021 Albert Nicholas – Albert’s Blues & The 44 Gerrard St. Session (Cadillac Records)

Zestawienie wg dat wydania płyt

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Albert Nicholas. allmusic.com. [dostęp 2025-01-24]. (ang.).
  2. a b c Albert Nicholas born 27 May 1900. From the Vaults. [dostęp 2025-01-24]. (ang.).
  3. 26 – 1957 II Festiwal Jazzowy Jazz 57 w Sopocie. muzeumjazzu.pl. [dostęp 2025-01-24]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]