| Data urodzenia |
nie później niż 1340 |
|---|---|
| Data śmierci |
14 kwietnia 1395 |
| Arcybiskup Bremy | |
| Okres sprawowania |
1359-1395 |
| Wyznanie | |
| Sakra biskupia |
1359 |
Albrecht, Albert (zm. 14 kwietnia 1395) – arcybiskup Bremy od 1359 roku z dynastii Welfów.
Albrecht był jednym z synów księcia Brunszwiku Magnusa I Pobożnego. Przeznaczony do kariery kościelnej, pełnił różne funkcje, m.in. kanonika w Magdeburgu. Podczas zmagań o stanowisko arcybiskupa Bremy, toczonego przez Welfów i Oldenburgów, zwycięsko wyszedł Albrecht pochodzący z dynastii Welfów, dzięki swoim dobrym kontaktom w kurii papieskiej (został zatwierdzony na arcybiskupa w 1361) oraz użycie siły zbrojnej przez jego ojca i braci w celu wyparcia z Bremy dotychczasowego administratora archidiecezji, Maurycego z Oldenburga (walki toczyły się jeszcze nawet w 1365). Czas jego rządów to okres dalszego uniezależniania się Bremy od władzy arcybiskupiej (mimo podjętej przez Albrechta w 1366 próby ograniczenia samodzielności miasta – w maju zajął miasto, jednak w czerwcu jego siły zostały zmuszone do opuszczenia Bremy), m.in. dzięki rosnącemu zadłużeniu arcybiskupa w mieście, wywołanemu zbytkownym trybem życia oraz zniszczeniami jego dóbr wskutek wojen i różnych zatargów. Inne zaciągane długi spowodowały zastawienie większości dóbr biskupich. Doprowadził w ten sposób kraj do stanu kryzysu. Był bohaterem głośnego skandalu, oskarżony przez jednego z duchownych o to, że jest hermafrodytą.