Aldo Castellani

Aldo Castellani
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 września 1874
Florencja

Data i miejsce śmierci

3 października 1971
Lizbona

Zawód, zajęcie

lekarz

Multimedia w Wikimedia Commons

Aldo Castellani (ur. 8 września 1874 we Florencji, zm. 3 października 1971 w Lizbonie) – włoski lekarz.

W 1899 r. ukończył studia medyczne we Florencji. Przez pewien czas pracował w Bonn, a w 1901 r. wstąpił do Szkoły Higieny i Medycyny Tropikalnej w Londynie. Potem udał się do Entebbe w Ugandzie. Tutaj odkrył przyczynę i sposób przenoszenia śpiączki i dokonał wielu odkryć z zakresu bakteriologii i chorób pasożytniczych skóry. W 1903 r. został mianowany bakteriologiem przy rządzie Cejlonu w centralnym laboratorium w Kolombo, gdzie kontynuował badania w dziedzinie mykologii i bakteriologii, opisując m.in. kilka nowych gatunków pałeczek jelitowych. Wynalazł test absorpcyjny do serologicznej identyfikacji blisko spokrewnionych organizmów. W 1915 r. wyjechał z Cejlonu do Neapolu, gdzie objął katedrę medycyny. Był zaangażowany w czasie I wojny światowej w Serbii i Macedonii jako członek Międzysojuszniczej Komisji Sanitarnej. W 1919 Castellani wyjechał do Londynu jako konsultant w Ministerstwie Emerytur. Został wykładowcą mykologii i chorób grzybiczych w Londyńskiej Szkole Higieny i Medycyny Tropikalnej i założył praktykę konsultingową na Harley Street. W 1928 r. otrzymał tytuł szlachecki. Entuzjazm Castellaniego dla królewskich i wybitnych pacjentów, takich jak Benito Mussolini położył się cieniem na jego reputacji, tym bardziej że podczas II wojny światowej poparł Włochy przeciwko aliantom, stając się szefem służby medycznej armii włoskiej[1].

Castellani w 1959 r. założył Międzynarodowe Towarzystwo Dermatologiczne i był jego prezesem od 1960 do 1964 r. Był także profesorem medycyny tropikalnej na Uniwersytecie Stanu Luizjana, a także na Uniwersytecie Królewskim w Rzymie. Podążył za królową Włoch Marią José na wygnanie do Portugalii i tu zmarł jako profesor w Instytucie Medycyny Tropikalnej w Lizbonie. Wynaleziony przez niego barwnik Castellaniego jest nadal sporadycznie stosowany do leczenia infekcji grzybiczych skóry[1].

W nazwach naukowych opisanych przez niego taksonów dodawane jest skrót jego nazwiska Castell[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b H.P. Seeliger, L. Seefried, Aldo Castellani--an appraisal of his life and oeuvre, „Mycoses”, 32 (8), 1989, s. 391–7, DOI: 10.1111/j.1439-0507.1989.tb02269.x, PMID: 2677717 [dostęp 2022-08-17].
  2. ↑ Index Fungorum [online] [dostęp 2022-06-04].