Data i miejsce urodzenia |
26 lutego 1935 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 grudnia 2016 |
Profesor nauk medycznych | |
Specjalność: biochemia, biologia molekularna | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1961 |
Habilitacja |
1969 |
Profesura |
1976 |
Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
Status PAN |
członek rzeczywisty |
Status PAU |
członek krajowy czynny |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Aleksander Koj (ur. 26 lutego 1935 w Ganie, zm. 29 grudnia 2016 w Krakowie[1]) – polski lekarz, naukowiec zajmujący się biochemią i biologią molekularną, profesor nauk przyrodniczych, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Syn Franciszka i Zofii[1], urodził się 26 lutego 1935 w Ganie[2]. W latach 1951–1957 studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie[3]. W 1961 uzyskał na tej samej uczelni stopień doktora nauk medycznych[4] na podstawie pracy dotyczącej biosyntezy glutationu we krwi. W latach 1953–1967 pracował w Katedrze Chemii Fizjologicznej Akademii Medycznej w Krakowie. W 1968 przeszedł na Wydział Biologii i Nauk o Ziemi UJ[3]. Habilitował się w 1969 na Uniwersytecie Jagiellońskim w dziedzinie biochemii[4] na podstawie rozprawy zatytułowanej Wpływ urazu na szybkość syntezy fibrynogenu[3]. W 1976 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego. W 1990 mianowano go profesorem zwyczajnym[4].
Okresowo pracował poza granicami kraju na uniwersytetach w Wielkiej Brytanii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych[4], m.in. w zakładzie patologii McMaster University w Hamilton (1976–1977, 1983–1984) i zakładzie biochemii Georgia State University (1991–1992)[3]. Na Uniwersytecie Jagiellońskim pełnił funkcje dyrektora Instytutu Biologii Molekularnej (1977–1981)[2], kierownika Zakładu Biochemii Zwierząt (1986–1993), a w 1994 objął kierownictwo Pracowni Regulacji Metabolizmu[3]. Od 1984 do 1987 zajmował stanowisko prorektora UJ ds. kadry naukowej i badań. Przez trzy kadencje (w latach 1987–1990, 1993–1996 oraz 1996–1999) sprawował urząd rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jako rektor dążył do budowy III kampusu UJ, co uwieńczył położeniem kamienia węgielnego pod jego budowę. W latach 1997–1999 był przewodniczącym Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich[2]. W 2005 został profesorem emerytowanym.
W latach 80. uczestniczył w pracach Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[5]. Był członkiem krajowym czynnym Polskiej Akademii Umiejętności oraz członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[6]. W latach 1987–1990 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komitetu Biochemii i Biofizyki PAN. Zaangażował się również w działalność Wspólnoty Polskiej oraz krajowych i międzynarodowych organizacji naukowych (m.in. jako prezes oddziału Polskiego Towarzystwa Biochemicznego)[4].
Dorobek naukowy Aleksandra Koja objął blisko 200 prac, głównie z dziedziny enzymologii, immunologii, biologii molekularnej i patofizjologii klinicznej. Zajmował się także rolą, jaką pełnią cytokiny w fizjologii i w stanach chorobowych, metabolizmem siarki, szybkością syntezy i katabolizmu białek osocza oraz własnościami proteinaz i ich inhibitorów białkowych[4].
Wypromował około 60 magistrów[2] i 13 doktorów[4].
Zmarł 29 grudnia 2016[7], pochowany został w alei zasłużonych cmentarza Rakowickiego w Krakowie[8] (kwatera LXIX, pas B/1/24)[9].