![]() | |
![]() Jastrzębiec | |
Data urodzenia |
1570 |
---|---|
Data śmierci |
1637 |
Ojciec |
Samuel Zborowski |
Matka |
Zofia Jordan |
Żona |
Aleksandra Fredro herbu Bończa |
Dzieci |
Anna, Konstancja, Adam Aleksander |
Aleksander Zborowski herbu Jastrzębiec (ur. 1570[1], zm. 1637[2]) – starosta międzyrzecki[2].
Syn Samuela Zborowskiego i Zofii z Jordanów[2].
W maju 1609 roku pobił pod Torczycą oddziały niemieckie na służbie rosyjskiej. We wrześniu 1609 roku brał udział w bitwie pod Twerem, w której polskie oddziały dowodzone przez Jana Piotra Sapiehę pokonały armię moskiewsko-szwedzką[3]. 4 lipca 1610 roku w bitwie pod Kłuszynem, w której głównodowodzącym wojsk polskich był hetman polny koronny Stanisław Żółkiewski, Aleksander Zborowski dowodził własnym pułkiem na prawym skrzydle[4].
W 1631 roku dokonał fundacji dla zakonu karmelitów trzewiczkowych we Lwowie, dzięki której wybudowano drewniany kościół dedykowany Świętym Apostołom Filipowi i Jakubowi, Marcinowi Biskupowi oraz Apolonii i Barbarze. Fundację zabezpieczono na dobrach Komarno[5].
Był żonaty z Magdaleną z Fredrów herbu Bończa. Miał z nią córki Annę i Konstancję oraz syna Adama Aleksandra[2], który wstąpił do zakonu jezuitów. W 1637 roku, po śmierci Aleksandra, jego syn Adam Aleksander sprzedał hetmanowi wielkiemu koronnemu Stanisławowi Koniecpolskiemu miasteczko Mikulińce oraz 15 wsi za 250000 złotych polskich[6].