Majorov na mistrzostwach Europy 2018 | ||||||||||||||||
Reprezentacja | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
Wzrost |
168 cm | |||||||||||||||
Konkurencja | ||||||||||||||||
Trener |
Alexander Majorov Sr., Irina Majorova | |||||||||||||||
Klub |
Luleå FCS | |||||||||||||||
Rekordy życiowe ISU | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Strona internetowa |
Alexander Majorov, ros. Александр Александрович Майоров Aleksandr Aleksandrowicz Majorow (ur. 19 lipca 1991 w Petersburgu) – szwedzki łyżwiarz figurowy pochodzenia rosyjskiego, startujący w konkurencji solistów. Uczestnik igrzysk olimpijskich w Soczi (2014), brązowy medalista mistrzostw świata juniorów (2011), brązowy medalista zimowej uniwersjady (2017) oraz 6-krotny mistrz Szwecji (2012–2014, 2017–2019).
Jest pierwszym medalistą mistrzostw świata juniorów ze Szwecji.
Jego rodzice wyemigrowali wraz z rocznym Alexandrem z Leningradu do Szwecji, by rozpocząć tam pracę trenerską. Młodszy brat Alexandra, Nikolaj, również jest łyżwiarzem. Ojciec Alexandra - Aleksandr Wiktorowicz Majorow, był pierwszym trenerem Aleksieja Jagudina, a obecnie trenuje swojego syna. Choreografią zajmuje się matka Alexandra.
W 2006 roku zdobył złoty medal mistrzostw Szwecji juniorów. W tym samym roku sięgnął po tytuł najlepszego solisty krajów nordyckich w kategorii juniorów. Rok później powtórzył to osiągnięcie, a swój dorobek medalowy powiększył jeszcze o srebro olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy. W 2009 roku zdobył pierwszy jako senior, srebrny medal mistrzostw Szwecji seniorów. W kolejnych dwóch latach zajmował 3. miejsce. Na Czech Skate 2010 zdobył swój pierwszy medal na zawodach cyklu Grand Prix Juniorów. W 2011 zdobył brąz mistrzostw świata juniorów, co było pierwszym od 74 lat medalem mistrzostw organizowanych przez ISU dla Szwecji. W sezonie 2011/2012 dwukrotnie rywalizował w zawodach Grand Prix, na Skate Canada i Trophée Eric Bompard, gdzie zajął odpowiednio 6. i 9. pozycję. Na krajowych mistrzostwach odniósł pewne zwycięstwo, pokonując drugiego Matthiasa Andersona o ponad 76 punktów.