Alexandra Ndolo

Alexandra Ndolo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1986
Bayreuth

Obywatelstwo

niemieckie, kenijskie

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
srebro Kair 2022 szpada ind.

Alexandra Malika[1] Ndolo (ur. 13 sierpnia 1986 w Bayreuth) – niemiecko-kenijska szpadzistka i filantropka pochodzenia kenijsko-polskiego, srebrna medalistka mistrzostw świata.

Urodziła się w Niemczech, jej ojciec był Kenijczykiem, a matka jest Polką pochodzenia niemieckiego[2][3][4][5][6]. Jej rodzice – Donald Ndolo i Barbara Sabarth – wyemigrowali z Polski do Niemiec w 1981 roku. Alexandra Ndolo mieszka na co dzień w Kolonii. Przez ostatnie 12 lat reprezentowała barwy sekcji szermierczej Bayeru Leverkusen[7]. W latach 1995–2007 uprawiała Pięciobój nowoczesny[8].

Do września 2022 roku reprezentowała Niemcy, od tego czasu jest reprezentantką Kenii[9]. Posiada podwójne obywatelstwo: niemieckie i kenijskie[10]. Zna biegle trzy języki: angielski, niemiecki i polski[11]. W domu rozmawiano po polsku[12].

Podczas mistrzostw świata w Kairze w 2022 roku zdobyła srebrny medal w turnieju indywidualnym. W finale przegrała z Song Se-ra z Korei Południowej[13]. Była też między innymi piąta w zawodach drużynowych na mistrzostwach świata w Lipsku w 2017 roku[14].

Na mistrzostwach Europy w Tbilisi (2017) zdobyła indywidualnie srebrny medal, przegrywając w finale z Rosjanką Wiolettą Kołobową[15]. Na mistrzostwach Europy w Düsseldorfie dwa lata później była indywidualnie trzecia[16]. Zdobyła także złoty medal w turnieju indywidualnym na mistrzostwach Afryki w Kairze w 2023 roku[17]. Tytuł mistrzyni Afryki obroniła w 2024 roku w Casablance[18]. Alexandra Ndolo jest pierwszą w historii, reprezentantką Kenii w szermierce, na igrzyskach olimpijskich[19][20].

W Paryżu odpadła z dalszej rywalizacji na etapie 1 / 16 turnieju indywidualnego, nieznacznie przegrywając (12:13), z reprezentantką Ukrainy Ołeną Krywyćką[21][22][23].

Działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]

Jest autorką książki edukacyjnej dla dzieci pt. „Hier hat jeder einen Platz!”. Książka ma na celu zapobieganie przejawom rasizmu wśród dzieci[24]. Alexandra Ndolo czytała fragmenty swojej książki, podczas zorganizowanego w Berlinie, dnia otwartego w pałacu Bellevue[25]. Jest propagatorką czytelnictwa. W tym zakresie podjęła współpracę z fundacją „Stiftung Lesen”[26]. Studiowała psychologię gospodarczą[27]. Jest współzałożycielką i członkinią zarządu Kenijskiej Federacji Szermierczej[28].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Winnie Mabel, Why Kenya is not founding German-born Alexandra Malika Ndolo’s Olympic bid, „nairobinews.nation.africa”, 23 maja 2023 [dostęp 2024-07-22] (ang.).
  2. ↑ Alexandra Ndolo’s journey of patience: „Whatever you choose, you can go for it and you can go far”, „olympics.com” [dostęp 2024-05-21] (ang.).
  3. ↑ Eric Njiru, Ndolo: Military life, chasing Olympic dream, „The Star”, 12 maja 2023 (ang.).
  4. ↑ Jolanta Łada-Zielke, Polskie koleżanki mówią na mnie: Ola, „Magazyn Polonia”, 19 lutego 2016 [dostęp 2024-07-21] (pol.).
  5. ↑ Jan Bielicki, 75 Jahre BRD: Neues Deutschland, „Süddeutsche Zeitung”, 17 maja 2024 [dostęp 2024-07-27] (niem.).
  6. ↑ Andreas Gewinner, Deutsch-polnische Verständigung gewürdigt. Hohe Auszeichnung für Barbara Sabarth, „kurier.de”, 27 lipca 2015 [dostęp 2024-07-27] (niem.).
  7. ↑ Joel Omotto, Alexandra Ndolo: Why Cologne-based German-born Kenyan fencer supports Bayer Leverkusen, „pulssports.ng”, 14 maja 2024 [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  8. ↑ International Fencing Federation, Ndolo Alexandra, „fie.org” [dostęp 2024-08-02] (ang.).
  9. ↑ Kenyan fencer Alexandra Ndolo wins gold in African event, „nation.africa” [dostęp 2024-05-21] (ang.).
  10. ↑ Ochieng Oyugi, Why Ndolo shifted allegiance to Kenya after 15 years in Germany, „The Standard”, 14 kwietnia 2023 [dostęp 2024-07-22] (ang.).
  11. ↑ Alexandra Ndolo [online] [dostęp 2024-05-21].
  12. ↑ Johannes Thalmayr, Fechterin Ndolo startet nicht mehr für Deutschland und zahlt alles selbst, „Sport Illustrated”, 8 lipca 2024 [dostęp 2024-07-22] (niem.).
  13. ↑ Results 2022 World Championships, Epee Women’s Senior Individual, „fencing.ophardt.online” [dostęp 2024-05-21] (ang.).
  14. ↑ Results 2017 World Championships, Epee Women’s Senior Team, „fencing.ophardt.online” [dostęp 2024-05-21] (ang.).
  15. ↑ Results 30. European Championships 2017, Epee Women’s Senior Individual, „fencing.ophardt.online” [dostęp 2024-05-21] (ang.).
  16. ↑ Results 32. European Championships 2019, Epee Women’s Senior Individual, „fencing.ophardt.online” [dostęp 2024-05-21] (ang.).
  17. ↑ Results 21. African Championships 2023, Epee Women’s Senior Individual, „fencing.ophardt.online” [dostęp 2024-05-21] (ang.).
  18. ↑ Omondi Onyatta, Ndolo makes Kenya proud with gold at Africa Fencing Championships [online], Capital Sports, 8 czerwca 2024 [dostęp 2024-09-16] (ang.).
  19. ↑ Claudia Saez, Alexandra Ndolo, the first Kenya fencer to battle in Paris, „insidethegames”, 25 lipca 2024 [dostęp 2024-07-25] (ang.).
  20. ↑ Dominic Wabwireh, 2024 Olympics: Kenya’s athletes set to compete in six fields, „africannews.com”, 10 lipca 2024 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  21. ↑ Alexandra Ndolo vs. Olena Kryvytska, „Eurosport.com”, 27 lipca 2024 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  22. ↑ Alex Isaboke, Sudden Death knocks out Kenyan fencer Alexandra Ndolo at Paris 2024 Olympics [online], 27 lipca 2024 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  23. ↑ Festus Chuma, Paris 2024: Kenya’s pioneer fencer Alexandra Ndolo narrowly defeated by Ukrainian opponent, „pulssports.co.ke”, 27 lipca 2024 [dostęp 2024-07-27] (ang.).
  24. ↑ Loewe Verlag GmbH, Hier hat jeder einen Platz! [online], www.loewe-verlag.de [dostęp 2024-09-15] (niem.).
  25. ↑ https://www.bundespraesident.de/DE/buergerfest/programm/programm.html.
  26. ↑ Alexandra Ndolo | Loewe Verlag [online], www.loewe-verlag.de [dostęp 2024-09-16].
  27. ↑ e, Fechterin Alexandra Ndolo – „Verletzend, wenn mir jemand das Deutschsein abspricht” [online], Deutschlandfunk, 21 czerwca 2020 [dostęp 2024-09-16] (niem.).
  28. ↑ g, Alexandra Ndolo [online], fie.org [dostęp 2024-10-08] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]