Alexandre Angélique de Talleyrand-Périgord
| Kardynał prezbiter | |||
| |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 października 1736 | ||
| Data i miejsce śmierci |
20 października 1821 | ||
| Miejsce pochówku | |||
| Arcybiskup Reims | |||
| Okres sprawowania |
1777–1816 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
ok. 1761 | ||
| Sakra biskupia |
27 grudnia 1766 | ||
| Kreacja kardynalska |
27 lipca 1817 | ||
| Data konsekracji |
27 grudnia 1766 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Jean-Armand de Bessuéjouls Roquelaure | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Alexandre Angélique de Talleyrand-Périgord (ur. 18 października 1736 w Paryżu, zm. 20 października 1821 tamże) – francuski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 18 października 1736 roku w Paryżu, jako syn Daniela de Talleyrand-Périgorda i Marie-Elisabeth Chamillart de La Suze[1]. Studiował w Paryżu, gdzie uzyskał licencjat z prawa kanonicznego i cywilnego[1]. Około 1761 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 1 grudnia 1766 roku został tytularnym arcybiskupem Traianopolis i arcybiskupem koadiutorem Reims, a 27 grudnia przyjął sakrę[2]. W 1777 roku zsukcedował archidiecezję Reims[2]. Dwanaście lat później został członkiem Stanów Generalnych[1]. Nie zrezygnował z arcybiskupstwa po konkordacie z 1801 roku, jednak zrobił to piętnaście lat później. W 1815 roku został parem Francji[1]. 27 lipca 1817 roku został kreowany kardynałem prezbiterem, jednak nie otrzymał kościoła tytularnego[2]. W tym samym roku został arcybiskupem Paryża[2]. Zmarł tamże 20 października 1821 roku[1].