Dana jest dowolna łamana zdefiniowana przez wierzchołków oraz liczba Każdy odcinek łamanej jest dzielony w stosunku czego wynikiem jest wierzchołków, które wyznaczają nową łamaną. Proces powtarzany jest do chwili, aż zostanie jeden punkt co wymaga wykonania kroków. Ostatecznie otrzymuje się ciągów punktów (indeks górny oznacza krok algorytmu):
Punkt leży na krzywej Béziera, której łamaną kontrolną tworzą wyjściowe punkty Wykonując algorytm dla wszystkich z przedziału otrzymywane są wszystkie punkty krzywej Béziera.
Algorytm de Casteljau – cztery kolejne łamane, na czerwono wynikowy punkt Kolorem czarnym narysowano krzywą Béziera, na której leży
Podzielić krzywą na dwie krzywe w punkcie Łamane kontrolne są wyznaczane przez punkty leżące na brzegach przedstawionego wyżej „trójkąta punktów” – łamaną kontrolną pierwszej krzywej opisują punkty: a drugą: Obie krzywe są tego samego stopnia co dzielona krzywa.
Przemysław Kiciak: Podstawy modelowania krzywych i powierzchni: zastosowania w grafice komputerowej. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2000. ISBN 83-204-2464-X. Brak numerów stron w książce