Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie
| |
 Siedziba ambasady | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Ambasador | |
| Adres | |
| No. 55 An Jia Lou Lu 100600 | |
Położenie na mapie Pekinu  | |
Położenie na mapie Chin  | |
 39°57′11,4″N 116°27′37,1″E/39,953167 116,460306
| |
| Strona internetowa | |
Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie (ang. Embassy of the United States of America in Beijing, chiń. 美国驻华大使馆) – misja dyplomatyczna Stanów Zjednoczonych Ameryki w Chińskiej Republice Ludowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Do 1949
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze kontakty dyplomatyczne amerykańsko-chińskie sięgają XVIII w. i ograniczają się do misji konsularnych w chińskich miastach portowych. W 1843 sekretarz stanu Daniel Webster wysłał do Chin Caleba Cushinga jako pierwszego amerykańskiego dyplomatę w randze posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego. 3 lipca 1844 nawiązał on oficjalne stosunki dyplomatyczne między Stanami Zjednoczonymi a Chinami. Przez cały XIX w. amerykańscy dyplomaci w Chinach byli mianowani ad hoc, gdyż stosunki pomiędzy obydwoma państwami nie były intensywne. Od 1858 zawsze w randze posła. Wśród nich na uwagę zasługuję Anson Burlingame, który w 1862 jako pierwszy amerykański poseł zamieszkał w Pekinie, a w 1867, za zgodą amerykańskiego rządu, przeszedł na służbę w dyplomacji chińskiej.
Poselstwo Stanów Zjednoczonych w Nankinie (ówczesnej stolicy Chin) podniesiono do rangi ambasady 17 września 1935.
Po chińskiej wojnie domowej
[edytuj | edytuj kod]Po zwycięstwie komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 Stany Zjednoczone nadal uznawały za legalną władzę Chin rząd Republiki Chińskiej z siedzibą na Tajwanie, choć przejściowo w latach 1949 - 1953 nie mianowano przy nim ambasadora. Pierwsze kroki w stronę nawiązania stosunków z Chińską Republiką Ludową powziął prezydent Richard Nixon, znosząc część sankcji wobec komunistycznych Chin i zezwalając na nieoficjalne kontakty. Politykę tę nazwano dyplomacją pingpongową. Ukoronowaniem działań administracji Nixona, była wizyta tego prezydenta w Chińskiej Republice Ludowej i spotkanie z jej przywódcą Mao Zedongiem w lutym 1972 oraz otwarcie w 1973 Biura Łącznikowego Stanów Zjednoczonych w Pekinie.
Pełna normalizacja stosunków pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Chińską Republiką Ludową nastąpiła za prezydentury Jimmy'ego Cartera, 1 stycznia 1979, gdy Waszyngton uznał rząd w Pekinie za jedyną legalną władzę Chin. Ambasada Stanów Zjednoczonych w Tajpej została zamknięta 28 lutego 1979. 1 marca 1979 Biuro Łącznikowe Stanów Zjednoczonych w Pekinie zostało podniesione do rangi ambasady.
Siedziba
[edytuj | edytuj kod]Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie mieści się w zbudowanym w latach 2004 - 2008 nowoczesnym kompleksie 6 budynków. Zajmują one działkę o powierzchni 10 akrów, znajdującą się w Trzeciej Enklawie Dyplomatycznej w Pekinie. Inwestycja ta była drugim co do wielkości zagranicznym projektem budowlanym Departamentu Stanu. Otwarcia ambasady dokonał 8 sierpnia 2008 prezydent Stanów Zjednoczonych George W. Bush[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Embassy Complex. Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie. [dostęp 2019-10-24]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie. [dostęp 2019-10-24]. (ang.).
- History of the U.S. and China. Ambasada Stanów Zjednoczonych w Pekinie. [dostęp 2019-10-24]. (ang.).
- Chiefs of Mission for China. Office of the Historian, Foreign Service Institute United States Department of State. [dostęp 2019-10-24]. (ang.).