Amegilla cingulata | |
(Fabricius, 1775) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Podrodzaj | |
Gatunek |
Amegilla (Zonamegilla) cingulata |
Amegilla (Zonamegilla) cingulata – gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych i podrodziny pszczół właściwych.
Gatunek ten opisany został w 1775 roku przez Johana Christiana Fabriciusa jako Andrena cingulata[1][2].
Ciało długości 12 mm[3]. Na odwłoku obecne jasne, opalizujące, niebieskie pasy. Liczba kompletnych pasów wynosi 5 u samców i 4 u samic[4].
W Australii A. cingulata zbiera nektar głównie z niebieskich kwiatów. Odwiedzane są m.in. Lambertia formosa, Grevillea buxifolia, Abelia grandiflora i lawendy[4].
Pszczoła ta buduje gniazda samotnie, lecz często w pobliżu innych gniazd swojego gatunku. Gniazda często zakładane są w norkach na brzegach wyschniętych rzek, starych glinianych domach oraz w zaprawie między cegłami, ale mogą być również wykopywane w miękkich piaskowcach i podziurawionych skałach[3]. Zlokalizowane na końcu norki komórki zawierają jajo wraz z mieszaniną pyłku i nektaru służącą za pokarm dla larw[4].
A. cingulata pada ofiarą wielu zwierząt, w tym ag, żab i ptaków. Jej gniazda atakuje pasożyt lęgowy Thyreus nitidulus[4].
Pszczoły te zamieszkują Indie, Malezję, Indonezję, Timor Wschodni, Papuę-Nową Gwineę[4], wschodnią Australię od Queensland na północy, przez Nową Południową Walię po Wiktorię i południowo-wschodnią Australię Południową na południu oraz zachodnią Australię Zachodnią[4][2].