Amnat Ruenroeng

Amnat Ruenroeng

Data i miejsce urodzenia	18 grudnia 1979 Si Racha
Obywatelstwo	Tajlandia
Wzrost	163 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	musza
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	25
Zwycięstwa	21
Przez nokauty	6
Porażki	4
Remisy	0
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Tajlandia Mistrzostwa świata brąz Chicago 2007 waga papierowa Igrzyska azjatyckie brąz Kanton 2010 waga papierowa
Bilans walk aktualny na 20 stycznia 2021.

Amnat Ruenroeng (taj. อำนาจ รื่นเริง, ur. 18 grudnia 1979 w Si Racha^[1]) – tajski bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji IBF w kategorii muszej.

Kariera w boksie amatorskim

Jako młody człowiek miał zatargi z prawem. W 2006 został skazany po raz trzeci na karę pozbawienia wolności, tym razem na 15 lat, za rozbój. W więzieniu zaczął trenować boks i zdobył mistrzostwo Tajlandii w następnym roku. Został zwolniony za dobre sprawowanie w 2007^[2].

Zdobył brązowy medal w wadze papierowej (do 48 kg) na mistrzostwach świata w 2007 w Chicago. W półfinale przegrał z Harrym Tañamorem z Filipin^[3].

Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 2008 w Pekinie, gdzie po dwóch wygranych walkach doszedł do ćwierćfinału wagi papierowej, w którym przegrał z Pürewdordżijnem Serdambą z Mongolii^[1]. Zdobył brązowy medal w tej kategorii na igrzyskach azjatyckich w 2010 w Kantonie (w półfinale pokonał go Zou Shiming z Chin)^[4]. Dwukrotnie zwyciężał na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej: w wadze papierowej w 2007^[5] i w wadze muszej w 2009^[6].

Kariera w boksie zawodowym

Ruenroeng przeszedł na zawodowstwo w 2012. Po wygraniu 11 walk dostał szansę pojedynku o wakujący tytuł mistrza świata organizacji IBF w kategorii muszej. 22 stycznia 2014 w Nakhon Ratchasima jednogłośnie wygrał na punkty z Rockym Fuentesem z Filipin i został nowym mistrzem świata^[7].

7 marca 2015 w Cotai Arena w Makau wygrał jednogłośnie na punkty z Chińczykiem Zou Shimingem (6-1, 1 KO). Sędziowie punktowali jednomyślnie 116:111 dla Taja, broniącego po raz trzeci tytułu federacji IBF w wadze muszej^[8].

27 czerwca 2015 w Bangkoku po raz czwarty zdobył tytuł mistrza świata wagi muszej według federacji IBF, pokonując jednogłośnie na punkty Filipińczyka Johna Riela Casimero (21-3, 13 KO)^[9], a 7 grudnia tego roku pokonał w Hua Hin Myunga Ho Lee z Japonii.

Utracił tytuł po porażce przez nokaut w 4. rundzie z Johnem Rielem Casimero 25 maja 2016 w Pekinie.

Walki w obronie tytułu mistrzowskiego:

Data	Miejsce	Oponent	Wynik	Źródło
2014-07-05 5 lipca 2014(dts)	Osaka	Kazuto Ioka	wygrana na punkty	[10]
2014-09-10 10 września 2014(dts)	Nakhon Ratchasima	McWilliams Arroyo	wygrana na punkty	[11]
2015-03-07 7 marca 2015(dts)	Makau	Zou Shiming	wygrana na punkty	[12]
2015-06-27 27 czerwca 2015(dts)	Bangkok	John Riel Casimero	wygrana na punkty
2015-12-07 7 grudnia 2015(dts)	Hua Hin	Myung Ho Lee	wygrana na punkty
2016-05-25 25 maja 2016(dts)	Pekin	John Riel Casimero	przegrana przez nokaut w 4. rundzie

Późniejsza kariera

Powrócił do boksu amatorskiego, by wziąć udział w igrzyskach olimpijskich w 2016 w Rio de Janeiro. Wystąpił w wadze lekkiej (do 60 kg). Wygrał jedną walkę, ale w następnej pokonał go Francuz Sofiane Oumiha^[1]. Później kontynuował ze zmiennym szczęściem karierę w boksie zawodowym.

Przypisy

1. Amnat Ruenroeng [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-19]  (ang.).
2. AnsonA. Wainwright AnsonA., Amnat Ruenroeng: ‘I will make more money after I beat Zou Shiming’ [online], Ring.tv, 4 marca 2015 [dostęp 2021-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-11]  (ang.).
3. 14.World Championships – Chicago, USA – October 23 – November 3 2007 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2015-06-05]  (ang.).
4. 16.Asian Games – Guangzhou, China – November 16-26 2010 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2015-06-05]  (ang.).
5. 24.South-East Asian Games – Korat, Thailand – December 7-13 2007 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2015-06-05]  (ang.).
6. 25.South-East Asian Games – Vientiane, Laos – December 11-17 2009 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2015-06-05]  (ang.).
7. Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 2014-01-22 Amnat Ruenroeng w pts 12 Rocky Fuentes, Liptapanlop Hall, Nakhon Ratchasima, Thailand – IBF [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-08]  (ang.).
8. Shiming nie sprostał oczekiwaniom milionów rodaków. Bokser.org, 26 stycznia 2014. [dostęp 2015-03-07]. (pol.).
9. Ruenroeng obronił tytuł, udany debiut Boonjumnga. Bokser.org, 27 maja 2015. [dostęp 2015-05-27]. (pol.).
10. Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 2014-05-07 Amnat Ruenroeng w pts 12 Kazuto Ioka, Bodymaker Coliseum, Osaka, Japan – IBF [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05]  (ang.).
11. Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 2014-09-10 Amnat Ruenroeng w pts 12 McWilliams Arroyo, Liptapanlop Hall, Nakhon Ratchasima, Thailand – IBF [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05]  (ang.).
12. Barry J.B.J. Hugman Barry J.B.J., 2015-03-07 Amnat Ruenroeng w pts 12 Zou Shiming, Cotai Arena, Venetian Resort, Macao, China – IBF [online], boxrec.com [dostęp 2015-06-05]  (ang.).

Bibliografia

• Wykaz walk zawodowych Ruenroenga [online], boxrec.com [dostęp 2021-01-20]  (ang.).