Imię i nazwisko |
Andreas Jakob Romberg |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Andreas Jakob Romberg (ur. 27 kwietnia 1767 w Vechcie, zm. 10 listopada 1821 w Gocie[1][2][3]) – niemiecki skrzypek i kompozytor.
Syn kompozytora i klarnecisty Gerharda Heinricha[1][2], kuzyn Bernharda[2]. Podstawy edukacji muzycznej otrzymał u ojca, z którym początkowo razem występował, m.in. we Frankfurcie nad Menem (1782) i Paryżu (1784–1785)[1][2]. Grał także razem z kuzynem[1][2][4]. W 1790 roku został muzykiem na dworze w Bonn, skąd w 1793 roku w związku z francuską inwazją uciekł do Hamburga[1][3][4]. W latach 1795–1796 odbył podróż do Włoch, następnie w 1796 roku gościł w Wiedniu[2][4]. Po 1800 roku osiadł w Hamburgu[1][3][4]. W 1809 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Kilonii[1][3]. W 1815 roku został kapelmistrzem na dworze w Gocie[1][2][3][4].
Tworzył w stylu klasycystycznym, zdradzającym wpływ Haydna i W.A. Mozarta[1]. Skomponował m.in. 9 symfonii, 20 koncertów skrzypcowych, 25 kwartetów smyczkowych, kompozycje o charakterze religijnym (w tym muzykę do słów poematu Mesjada F.G. Klopstocka)[1][3]. Dużą popularnością cieszyła się kompozycja na chór i orkiestrę Das Lied von der Glocke do słów Friedricha Schillera[1][4].