Andreas Wolff (2018) | |||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
3 marca 1991 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
198 cm | ||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||
Numer w klubie |
? | ||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[a] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||
|
Andreas Wolff (ur. 3 marca 1991 w Euskirchen) – niemiecki piłkarz ręczny, bramkarz, od 2024 roku zawodnik THW Kiel[1].
Reprezentant Niemiec, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016), złoty medalista mistrzostw Europy w Polsce (2016) i najlepszy bramkarz tego turnieju. W 2015 i 2016 wybrany najlepszym piłkarzem ręcznym w Niemczech.
Wychowanek SG Ollheim/Straßfeld, w którym treningi rozpoczął w 1995. Następnie grał w HSG Rheinbach/Wormersdorf (2004–2007) i TV Kirchzell (2007–2009). W latach 2009–2013 był zawodnikiem TV Großwallstadt, w którego barwach rozegrał w ciągu trzech sezonów 80 meczów w Bundeslidze. Ponadto w sezonie 2010/2011, w którym wystąpił w ośmiu spotkaniach, dotarł ze swoim zespołem do finału Pucharu EHF.
W latach 2013–2016 był zawodnikiem HSG Wetzlar. W sezonie 2014/2015, w którym rozegrał w Bundeslidze 36 spotkań, bronił ze skutecznością 34% (330/972)[2]. W sezonie 2015/2016, w którym wystąpił w 32 meczach (łącznie przez 25 godzin, 51 minut i 24 sekundy – najwięcej spośród bramkarzy), bronił ze skutecznością 34,6% (340/982) oraz miał najwięcej obronionych rzutów w lidze – w klasyfikacji tej wyprzedził Szweda Mattiasa Anderssona z SG Flensburg-Handewitt i Duńczyka Niklasa Landina Jacobsena z THW Kiel[3]. W czerwcu 2016 otrzymał nagrodę dla najlepszego bramkarza Bundesligi w sezonie 2015/2016[4].
W 2016 przeszedł do THW Kiel, z którym podpisał trzyletnią umowę, co podano do publicznej wiadomości w listopadzie 2015[5] (pierwotnie kontrakt miał obowiązywać od lipca 2017, jednak w grudniu 2015 poinformowano, że wejdzie w życie w lipcu 2016)[6]. W sezonie 2016/2017, w którym rozegrał w Bundeslidze 34 mecze i zdobył pięć goli (najlepszy wynik strzelecki wśród bramkarzy), bronił ze skutecznością 36,2% (280/773)[7]. Wystąpił również w 18 spotkaniach Ligi Mistrzów (zadebiutował w tych rozgrywkach 25 września 2016 w wygranym meczu z Paris Saint-Germain) oraz zdobył Puchar Niemiec. W wywiadzie prasowym udzielonym w czerwcu 2017 przyznał, że nie jest zadowolony z pozycji drugiego bramkarza w THW Kiel i z tego powodu jego menadżer podjął rozmowy z klubami gwarantującymi mu regularne występy w Bundeslidze i Lidze Mistrzów[8]. W sezonie 2017/2018, w którym rozegrał w Bundeslidze 34 mecze i rzucił dwie bramki, bronił ze skutecznością 30,4% (178/586)[9]. Wystąpił także w 18 spotkaniach Ligi Mistrzów, w której dotarł ze swoim zespołem do 1/4 finału. W sezonie 2018/2019, w którym rozegrał w Bundeslidze 34 mecze i zdobył trzy gole, bronił ze skutecznością 35,4% (190/537)[10]. Wystąpił także w 10 spotkaniach Pucharu EHF, w którym wraz ze swoją drużyną zwyciężył.
W lipcu 2019 został zawodnikiem Vive Kielce, z którym podpisał czteroletni kontrakt, co podano do publicznej wiadomości w październiku 2017[11]. W sierpniu 2019 został wybrany kapitanem kieleckiej drużyny, zastępując w tej roli Michała Jureckiego[12].
W reprezentacji Niemiec zadebiutował 2 listopada 2013 w wygranym meczu z Norwegią (33:29) w Wągrowcu.
W 2016 zdobył złoty medal mistrzostw Europy. W turnieju, który został zorganizowany w Polsce, był podstawowym bramkarzem reprezentacji (jego zmiennikiem był Carsten Lichtlein) i wystąpił we wszystkich ośmiu meczach, w których bronił ze skutecznością 36% (81/224)[13]. W rozegranym 31 stycznia 2016 w Krakowie spotkaniu finałowym mistrzostw przeciwko Hiszpanii (24:17) bronił ze skutecznością 48% (16/33). Przez EHF został uznany najlepszym bramkarzem turnieju[14].
Latem 2016 wywalczył brązowy medal podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro, w których rozegrał osiem meczów i bronił ze skutecznością 30,3% (69/228)[15].
W 2017 uczestniczył w mistrzostwach świata we Francji, w których rozegrał sześć spotkań i bronił w nich ze skutecznością 42,6% (60/141), co dało mu 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych bramkarzy turnieju[16]. W 2018 wziął udział w mistrzostwach Europy w Chorwacji, podczas których wystąpił w sześciu spotkaniach i zdobył jednego gola (21 stycznia 2018 w przegranym meczu z Danią) oraz bronił ze skutecznością 34,1% (43/126)[17]. W 2019 uczestniczył w mistrzostwach świata w Danii i Niemczech (4. miejsce), w których rozegrał 10 meczów, broniąc ze skutecznością 35,4% (79/223)[18].
Klub | Sezon | Liga | Liga | EHF | EHF | Razem | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
M | B | M | B | M | B | ||||||
TV Großwallstadt | 2010/2011 | Bundesliga | 14 | 0 | Puchar EHF | 8 | 0 | 22 | 0 | ||
2011/2012 | 34 | 0 | – | 34 | 0 | ||||||
2012/2013 | 32 | 0 | – | 32 | 0 | ||||||
Razem | 80 | 0 | – | 8 | 0 | 88 | 0 | ||||
HSG Wetzlar | 2013/2014 | Bundesliga | 34 | 0 | – | 34 | 0 | ||||
2014/2015 | 36 | 0 | – | 36 | 0 | ||||||
2015/2016 | 32 | 0 | – | 32 | 0 | ||||||
Razem | 102 | 0 | – | 102 | 0 | ||||||
THW Kiel | 2016/2017 | Bundesliga | 34 | 5 | Liga Mistrzów | 18 | 0 | 52 | 5 | ||
2017/2018 | 34 | 2 | 18 | 0 | 52 | 2 | |||||
2018/2019 | 34 | 3 | Puchar EHF | 10 | 0 | 44 | 3 | ||||
Razem | 102 | 10 | – | 46 | 0 | 148 | 10 | ||||
Stan na koniec sezonu 2018/2019 |