| Imię i nazwisko |
Andriej Michajłowicz Wołkonski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 lutego 1933 |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
16 września 2008 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Zespoły | |
| Madrigał | |
Andriej Michajłowicz Wołkonski (ros. Андрей Михайлович Волконский; ur. 14 lutego 1933 w Genewie[1][2][3], zm. 16 września 2008 w Aix-en-Provence[1][3]) – rosyjski kompozytor i klawesynista.
Pochodził z rosyjskiej rodziny książęcej[1][2][3]. Studiował w Genewie u Johnny’ego Auberta (1944–1945) oraz w Paryżu u Nadii Boulanger i Dinu Lipattiego (1945–1947)[1][2]. W 1947 roku osiadł w ZSRR, gdzie ukończył studia w klasie fortepianu w konserwatorium w Tambowie[1][2]. W latach 1950–1954 uczył się w Konserwatorium Moskiewskim w klasie Jurija Szaporina[1][2], został jednak wydalony z uczelni przed uzyskaniem dyplomu[1][3]. W 1955 roku wspólnie z Rudolfem Barszajem powołał do życia Moskiewską Orkiestrę Kameralną[1][3]. Wkrótce zaczął występować jako klawesynista, w 1964 roku założył wykonującą muzykę dawną grupę muzyczną Madrigał[1][2], z którą koncertował w ZSRR, Czechosłowacji i NRD[2].
Od końca lat 50. związany był z nonkonformistycznymi ruchami artystycznymi[1]. Interesował się potępianymi przez władze radzieckie awangardowymi prądami w muzyce takimi jak dodekafonia[1][2]. W 1964 roku wykonywanie jego kompozycji zostało zakazane w ZSRR[1][3]. W 1973 roku emigrował ze Związku Radzieckiego do Szwajcarii[1][2][3]. Od 1981 roku założył w Genewie trio Hoc Opus[1]. Od 1987 roku mieszkał w Aix-en-Provence[1]. Występował jako solista i kameralista grając na klawesynie i fortepianie, dokonał nagrania płytowego Das Wohltemperierte Klavier J.S. Bacha[1][3].
Opublikował pracę Osnowy tiempieracyi (Moskwa 1998)[1].
Początkowo tworzył w stylistyce neoklasycznej[1]. W połowie lat 50. zwrócił się ku nowym prądom w muzyce[1]. Należał do pionierów muzyki współczesnej w ZSRR, jego Musica stricta z 1956 roku uważana jest za pierwszy utwór radzieckiego kompozytora napisany w całości z wykorzystaniem techniki serialnej[3]. Przełomowe znaczenie miały także jego występy z zespołem Madrigał, w których po raz pierwszy na gruncie rosyjskim zaprezentowany został autentyzm w wykonawstwie muzyki dawnej[1][3].
(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]