Andrij Połunin

Andrij Połunin

Андрій Полунін

Pełne imię i nazwisko	Andrij Wiktorowycz Połunin
Data i miejsce urodzenia	5 marca 1971 Dniepropietrowsk
Wzrost	174 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1981–1985 Dnipro-75 Dniepropetrowsk 1985–1989 SportInternat Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1989 Szachtar Pawłohrad 1 (0) 1990–1996 Dnipro Dniepropetrowsk 152 (23) 1997 CSKA Kijów 14 (0) 1997 Krywbas Krzywy Róg 9 (2) 1998 Karpaty Lwów 14 (1) 1998–1999 1. FC Nürnberg 16 (2) 1999–2000 → FC St. Pauli 29 (4) 2000–2002 → Rot-Weiss Essen 28 (1) 2002–2003 Dnipro Dniepropetrowsk 6 (0) 2003–2004 Krywbas Krzywy Róg 1 (0) W sumie: 270 (33)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1992–1995  Ukraina 9 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2007–2012 Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka (dyrektor sportowy) 2012 Arsenał Kijów (dyrektor wykonawczy) 2013– Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka (dyrektor sportowy)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Andrij Wiktorowycz Połunin, ukr. Андрій Вікторович Полунін, ros. Андрей Викторович Полунин, Andriej Wiktorowicz Połunin (ur. 5 marca 1971 w Dniepropietrowsku, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Dnipro-75 Dniepropetrowsk, a potem Internatu Sportowego w Dniepropetrowsku. Pierwszy trener Witrohonow^[1]. W 1989 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerwowej Dnipra Dniepropetrowsk. Również grał w farm-klubie Szachtar Pawłohrad. W 1991 debiutował w podstawowym składzie Dnipra. W latach 1997–1998 występował w zespołach CSKA Kijów, Krywbas Krzywy Róg i Karpaty Lwów. Latem 1998 wyjechał do Niemiec, gdzie bronił barw klubów 1. FC Nürnberg, FC St. Pauli i Rot-Weiss Essen. W 2002 powrócił do Ukrainy, gdzie został piłkarzem Dnipra. W następnym sezonie przeniósł się do Krywbasa, w którym zakończył karierę piłkarską^[2].

Kariera reprezentacyjna

28 października 1992 debiutował w drużynie narodowej Ukrainy w zremisowanym 1:1 meczu towarzyskim z Białorusią. Łącznie rozegrał 9 gier reprezentacyjnych i strzelił 1 gola do bramki Włoch^[3].

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej przez pewien czas odpoczywał od piłki nożnej. Dopiero od 2007 pełnił funkcje dyrektora sportowego klubu Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka. We wrześniu 2012 został zaproszony na stanowisko dyrektora wykonawczego Arsenału Kijów^[4], w którym pracował do grudnia 2012^[5]. Po tym powrócił do poprzedniego stanowiska w ochtyrskim klubie^[6].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• zdobywca Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1989
• finalista Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1990
• mistrz Mistrzostw ZSRR spośród drużyn rezerwowych: 1991
• wicemistrz Ukrainy: 1993
• brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 1992, 1995, 1996, 1998
• finalista Pucharu Ukrainy: 1995, 1997

Sukcesy indywidualne

• 2. miejsce w plebiscycie na najlepszego piłkarza roku na Ukrainie: 1992
• najlepszy piłkarz roku Mistrzostwa Ukrainy: 1996

Przypisy

1. UA-Футбол. Андрей Полунин: "Обо всем, что было, не жалею!"
2. UA-Футбол. Андрей Полунин: "В Германии не довелось увидеть игрока, пьяного в стельку"
3. Единственный, кто забивал Италии - football.ua. [dostęp 2009-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-12)].
4. UA-Футбол. Вадим Рабинович: Андрей Полунин в клубе является первым человеком
5. UA-Футбол. Полунин покинул киевский "Арсенал"
6. UA-Футбол. Андрій Полунін повернувся в "Нафтовик"

Bibliografia

• A. Polunin, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
• Andrij Połunin w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Andrij Połunin w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
• Andrij Połunin w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
• Andrij Połunin w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Andrij Połunin w bazie Football Facts (ros.)
• Andrij Połunin w bazie National Football Teams (ang.)
• Andriy Polunin, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .