Andrzej Iwanecki
| Biskup tytularny Arcaviki | |||
 Andrzej Iwanecki (2019) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 listopada 1960 | ||
| Biskup pomocniczy gliwicki | |||
| Okres sprawowania |
od 2018 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Diakonat |
24 lutego 1985 | ||
| Prezbiterat |
27 marca 1986 | ||
| Nominacja biskupia |
18 listopada 2017 | ||
| Sakra biskupia |
7 stycznia 2018 | ||
| Data konsekracji |
7 stycznia 2018 |
|---|---|
| Miejscowość |
Gliwice |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Andrzej Iwanecki (ur. 3 listopada 1960 w Siemianowicach Śląskich) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy gliwicki od 2018.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 3 listopada 1960 w Siemianowicach Śląskich. W latach 1975–1979 kształcił się w miejscowym Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Śniadeckiego[1]. W latach 1979–1986 odbył studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie (od drugiego roku studiów w Katowicach[1]), w trakcie których przez rok pracował w kopalni „Siemianowice”[2]. 24 lutego 1985 otrzymał święcenia diakonatu[2] przez posługę biskupa Józefa Kurpasa[1]. Na prezbitera wyświęcił go 27 marca 1986 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach[2] miejscowy biskup diecezjalny Damian Zimoń[3]. Został inkardynowany do diecezji katowickiej[4].
Pracował jako wikariusz w parafiach: Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu[2] (1986–1989), Przenajświętszej Trójcy w Bielsku-Białej (1989–1990)[4] i Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Fatimskiej w Strzybnicy[2] (1990–1995)[4]. W 1992 został włączony do prezbiterium diecezji gliwickiej. W 1995 objął wikariat w parafii św. Franciszka w Zabrzu, a w 1998 probostwo w tej parafii[4]. W diecezji został członkiem kolegium konsultorów i rady kapłańskiej, moderatorem rejonowym Ruchu Światło-Życie i dziekanem dekanatu zabrzańskiego[2]. W 2008 został obdarzony godnością prałata[5].
18 listopada 2017 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym diecezji gliwickiej ze stolicą tytularną Arcavica[4][6]. Święcenia biskupie przyjął 7 stycznia 2018 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Gliwicach. Konsekrował go biskup diecezjalny gliwicki Jan Kopiec w asyście arcybiskupa Salvatore Pennacchia, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i arcybiskupa metropolity katowickiego Wiktora Skworca[7]. Jako zawołanie biskupie wybrał słowa Jezus jest Panem[8]. Został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Ks. Andrzej Iwanecki – nowym biskupem pomocniczym w Gliwicach. kuria.katowice.pl (arch.). [dostęp 2021-05-20].
- ↑ a b c d e f Pochodzi z naszej ziemi. gliwice.gosc.pl, 2017-11-18. [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Andrzej Iwanecki. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
- ↑ a b c d e Nomina dell’Ausiliare di Gliwice (Polonia). press.vatican.va, 2017-11-18. [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Ks. Andrzej Iwanecki biskupem pomocniczym diecezji gliwickiej. episkopat.pl, 2017-11-18. [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Gliwice: ks. prał. Andrzej Iwanecki nowym biskupem pomocniczym diecezji gliwickiej. episkopat.pl, 2017-11-18. [dostęp 2017-11-18].
- ↑ K. Cwołek, M. Fiutak: Jezus jest Panem. gliwice.gosc.pl, 2018-01-07. [dostęp 2018-01-08].
- ↑ Herb nowego biskupa. gliwice.gosc.pl, 2018-01-05. [dostęp 2018-03-09].
- ↑ Kancelaria kurii. kuria.gliwice.pl. [dostęp 2018-07-01].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Andrzeja Iwaneckiego na stronie diecezji gliwickiej. [dostęp 2022-12-31].
- Andrzej Iwanecki na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2018-07-01].
- Andrzej Iwanecki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-11-18] (ang.).