Zdjęcie na grobie Andrzeja Kotkowskiego | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Współmałżonek | |
Lata aktywności |
1973–2011 |
Andrzej Adam Kotkowski (ur. 17 lutego 1940 we Lwowie, zm. 15 stycznia 2016 w Warszawie[1]) – polski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy oraz pedagog, z wykształcenia prawnik. Laureat Nagrody za reżyserię na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (za film Obywatel Piszczyk).
W 1964 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1968 został absolwentem Studium Organizacji Produkcji PWSTiF w Łodzi. Zadebiutował w 1973 filmem telewizyjnym Żółw na podstawie opowiadania Marka Nowakowskiego. Po noweli Spór w filmie zbiorowym Obrazki z życia i filmie telewizyjnym Gra o wszystko (o karierze sportowej Gerarda Cieślika) zrealizował w 1980 głośny obraz Olimpiada ’40, a rok później film Spokojne lata. Kolejnymi ważnymi filmami w jego twórczości były W starym dworku, czyli niepodległość trójkątów na motywach opowiadania Witkacego i obsypany nagrodami Obywatel Piszczyk z Jerzym Stuhrem w roli głównej, będący kontynuacją Zezowatego szczęścia Andrzeja Munka. Do 1989 był związany z Zespołem Filmowym „X”, często blisko współpracował z Andrzejem Wajdą. Był także twórcą kilku seriali telewizyjnych (m.in. Egzamin z życia, Miasto z morza) i dyrektorem Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie, w której wykładał reżyserię filmową. W 2010 współpracował jako reżyser przy realizacji pierwszego polskiego filmu 3D 1920 Bitwa warszawska.
Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera A34-8-21)[2].