Andrzej Nartowski
| Pseudonim |
Długa Tyka | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1931 | ||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
3 września 2003 | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
193 cm | ||||||||||||||||||
| Masa ciała |
70 kg | ||||||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||||||
| Aktywność |
1949–1965 | ||||||||||||||||||
| Szkoła średnia |
Liceum im. Stefana Batorego (Warszawa) | ||||||||||||||||||
| College |
Politechnika Warszawska | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Andrzej Janusz Nartowski (ur. 14 listopada 1931 w Kaliszu, zm. 3 września 2003 w Orsay[1]) – polski koszykarz. Wicemistrz Europy (1963), olimpijczyk (1960).
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Przez niemal całą karierę był zawodnikiem AZS Warszawa, w którym występował od 1949 do 1965, z przerwą na służbę wojskową w sezonie 1952/1953 (występował wówczas w OWKS Lublin).
Był podstawowym zawodnikiem reprezentacji Polski, w której debiutował w 1953, a następnie wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w 1960 (7. miejsce) oraz pięciokrotnie na mistrzostwach Europy: 1955 (5. miejsce), 1957 (7. miejsce), 1959 (6. miejsce), 1961 (9. miejsce), 1963 (2. miejsce). Na tych ostatnich mistrzostwach był kapitanem drużyny i jej najstarszym zawodnikiem. Karierę reprezentacyjną zakończył w 1964, zagrał łącznie w 165 spotkaniach, zdobywając 1160 punktów.
W ekstraklasie grał przez 16 sezonów (15 w barwach AZS, 1 w barwach OWKS). W 1955 został brązowym medalistą mistrzostw Polski oraz liderem klasyfikacji strzelców. W 1962 został wicemistrzem Polski. W 1956 i 1958 zdobył Puchar Polski.
Był uczniem Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie, absolwentem Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego (1951)[2] i Politechniki Warszawskiej, którą ukończył w 1958 (studia łączył z grą ligową i reprezentacyjną). W 1965 wyjechał do Francji, pracował w firmie Renault. Zmarł w Paryżu i tam został pochowany.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ matchID – Moteur de recherche des décès [online], deces.matchid.io [dostęp 2022-04-20].
- ↑ Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im.Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. II 116. ISBN 83-06-02325-0.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wrocław – 1963. Program XIII Mistrzostw Europy w koszykówce mężczyzn
- Krzysztof Łaszkiewicz Polska koszykówka męska 1928–2004, Inowrocław 2004
- Łukasz Cegliński, Marek Cegliński Srebrni chłopcy Zagórskiego. Medalowa dekada polskich koszykarzy, wyd. Warszawa 2013, s. 172–174
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924–2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w., s. 368
