Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1973 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk |
Alma Mater | |
Stanowisko |
wiceminister gospodarki, pracy i polityki społecznej (2003–2004), podsekretarz stanu w UKIE (2004), poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji (2004–2009), poseł na Sejm IX i X kadencji (od 2019), wiceminister spraw zagranicznych (od 2023) |
Partia | |
Rodzice |
Bogdan, Bogusława |
Małżeństwo |
Sylwia Szejna |
Andrzej Jan Szejna (ur. 28 kwietnia 1973 w Końskich) – polski polityk i prawnik. Wiceminister gospodarki, pracy i polityki społecznej (2003–2004), wiceminister w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej (2004), wiceminister spraw zagranicznych (od 2023), deputowany do Parlamentu Europejskiego VI kadencji, poseł na Sejm IX i X kadencji.
W 1996 ukończył studia w Szkole Głównej Handlowej (finanse i bankowość), a w 1997 na Uniwersytecie Warszawskim (prawo)[1]. Od czerwca do sierpnia 1996 był stypendystą naukowym w Wiedniu w Wirtschaftsuniversität Wien. Odbył aplikację w Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Warszawie, uzyskując uprawnienia radcy prawnego. W 2023 został wpisany na listę adwokatów (jako adwokat niewykonujący zawodu)[2].
W latach 1997–1999 był przewodniczącym Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej, wchodził w skład Prezydium Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego. Był członkiem komisji ds. kredytów i pożyczek studenckich przy MEN. W 1998 startował bez powodzenia w wyborach samorządowych w Warszawie z listy Unii Wolności.
Od 1995 do 1997 zajmował stanowisko pełnomocnika rektora SGH, był w tym okresie asystentem stażystą w Katedrze Prawa Międzynarodowego SGH. W latach 1997–2000 pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Fundacji SGH. W lutym 2000 został nauczycielem akademickim, a w lipcu 2001 prodziekanem Wydziału Stosunków Międzynarodowych Wyższej Szkoły Ubezpieczeń i Bankowości w Warszawie.
Wstąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej, zasiadł w radzie krajowej i w zarządzie krajowym tej partii. Był do 2003 członkiem krajowego komitetu wykonawczego SLD i krajowym pełnomocnikiem Koalicyjnego Komitetu Wyborczego SLD-UP w 2002. W 2000 podczas kampanii prezydenckiej pracował w sztabie wyborczym Aleksandra Kwaśniewskiego, odpowiadając za obsługę prawną. W 2012 objął funkcję przewodniczącego SLD w województwie świętokrzyskim.
W latach 2002–2003 był wiceprzewodniczącym, a następnie przewodniczącym rady nadzorczej II NFI. Pełnił funkcję doradcy Wiesława Ciesielskiego, wiceministra w Ministerstwie Finansów (2001–2003). Od kwietnia 2003 do stycznia 2004 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, następnie do kwietnia 2004 był wiceprezesem w Polskiej Agencji Informacji i Inwestycji Zagranicznych. Od kwietnia do czerwca tego samego roku pełnił funkcję podsekretarza stanu ds. europejskich w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej.
W czerwcu 2004 został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego. Do 2007 pełnił w PE funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Stanowienia Prawa, był też m.in. członkiem Delegacji do spraw stosunków z Białorusią i Izraelem. Zasiadał w Grupie Socjalistycznej w Parlamencie Europejskim, kierował delegacją polską w tej frakcji. W 2009 i 2014 bez powodzenia ubiegał się o ponowny wybór. W wyborach parlamentarnych w 2015 również bezskutecznie kandydował natomiast do Sejmu jako lider świętokrzyskiej listy wyborczej Zjednoczonej Lewicy[3]. W styczniu 2016 został wiceprzewodniczącym SLD[4].
Objął funkcję wiceprezesa Fundacji im. Józefa Oleksego[5]. W 2018 z listy komitetu SLD Lewica Razem bezskutecznie kandydował do sejmiku świętokrzyskiego, a w 2019 z listy Koalicji Europejskiej ponownie startował do PE[6].
W wyborach parlamentarnych w tym samym roku z ramienia SLD uzyskał mandat posła na Sejm IX kadencji z okręgu kieleckiego, otrzymując 24 337 głosów[7]. W Sejmie został członkiem Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Ustawodawczej, Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach, wiceprzewodniczącym Podkomisji stałej do spraw nowelizacji prawa cywilnego oraz wiceprzewodniczącym delegacji polskiego parlamentu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy[1]. W październiku 2021 powołany na wiceprzewodniczącego Nowej Lewicy[8]. Zasiadł w Radzie Fundacji Aleksandra Kwaśniewskiego „Amicus Europae”[9], w 2022 został wiceprzewodniczącym Partii Europejskich Socjalistów[10]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję (z wynikiem 17 961 głosów)[11]. W grudniu 2023 został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[12]. W zakres jego kompetencji weszły: koordynacja problematyki afrykańskiej i bliskowschodniej oraz reprezentowanie ministra SZ w posiedzeniach Komitetu Stałego Rady Ministrów, pracach Zespołu do Spraw Programowania Prac Rządu, Komitetu Rady Ministrów do spraw Cyfryzacji, a także w relacjach z organizacjami przedsiębiorców[13]. W wyborach w 2024 bez powodzenia ubiegał się o mandat posła do PE; kandydując z pierwszego miejsca na liście Lewicy w okręgu nr 10, uzyskał 22 854 głosy (1,87%)[14].
Deklaruje znajomość języka angielskiego, francuskiego i niemieckiego[13]. Syn Bogdana i Bogusławy[15]. Żonaty z urzędniczką Sylwią Szejną, z którą ma dwoje dzieci: Aurelię oraz Juliusza[16].