André Theuriet

André Theuriet
Ilustracja
André Theuriet (lata 70. XIX wieku)
Imię i nazwisko

Claude Adhémar André Theuriet

Data i miejsce urodzenia

8 października 1833
Marly-le-Roi

Data i miejsce śmierci

23 kwietnia 1907
Bourg-la-Reine

Zawód

poeta, powieściopisarz, dramaturg

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons

André Theuriet (właśc. Claude Adhémar André Theuriet; ur. 8 października 1833 w Marly-le-Roi, zm. 23 kwietnia 1907 w Bourg-la-Reine) – francuski poeta, powieściopisarz oraz dramaturg. Członek Akademii Francuskiej. Kawaler Orderu Legii Honorowej (1875), w 1895 awansowany do klasy Oficera.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Claude Adhémar André Theuriet urodził się 8 października 1833 w Bourg-la-Reine. Kształcił się w Bar-le-Duc, a następnie przeniósł się do Paryża, gdzie studiował prawo oraz wstąpił do służby publicznej, osiągając rangę chef de bureau przed przejściem na emeryturę w 1886[1].

W 1867 opublikował Chemin des bois, tom wierszy, z których wiele ukazało się w Revue des Deux Mondes w 1867, Le bleu et le noir, poèmes de la vie réelle (1874), Nos oiseaux (1886) i inne tomy. Przedstawiał naturalne, proste obrazy wiejskiego i szczególnie leśnego życia, a Théophile Gautier porównywał go do Jacques’a w lesie Arden. Najlepsze z jego powieści to te, które traktują o prowincjonalnym i wiejskim życiu. Wśród nich są m.in.: Le mariage de Gérard (1875), Raymonde (1877), Le fils Maugars (1879), La maison des deux Barbeaux (1879), Sauvageonne (1880), Reine des bois (1890), Villa tranquille (1899) i Le manuscrit du chanoine (1902)[1].

W 1890 otrzymał prix Vitet od Akademii Francuskiej, której został członkiem 10 grudnia 1896, zastępując w niej Alexandre Dumasa (syna)[2]. Zmarł 23 kwietnia 1907, a jego następcą w Akademii został Jean Richepin[1].

Współpracował z różnymi czasopismami politycznymi lub ilustrowanymi, opublikował około czterdziestu tomów powieści, opowiadań oraz napisał sztuki Jean-Marie i La Maison des deux Barbeaux, wystawiane w Théâtre de l’Odéon i Comédie-Française. Był też członkiem Komisji Słownikowej i Komisji ds. Reformy Pisowni[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 1879 otrzymał Order Legii Honorowej w klasie Kawalera. W 1895 awansowany do klasy Oficera[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Encyclopædia Britannica Eleventh Edition. Hugh Chisholm (red.). Horace Everett Hooper, 1911, s. 844. (ang.).
  2. ↑ a b André Theuriet – Académie française. Akademia Francuska. [dostęp 2024-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-20)]. (fr.).
  3. ↑ Nelly Nussbaum: Qui était le romancier André Theuriet, observateur avisé de Nice à la Belle Époque?. Nice-matin. [dostęp 2024-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-09-08)]. (fr.).