Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1955 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
163 cm | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Ann Hillevi Larsson po mężu Green (ur. 25 czerwca 1955 w Västra Frölunda w Göteborgu[1][2]) – szwedzka lekkoatletka, sprinterka, halowa mistrzyni Europy z 1974.
Zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium odpadła w eliminacjach tej konkurencji[1][2].
Zdobyła srebrny medal w biegu na 400 metrów oraz zajęła 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1973 w Duisburgu[4][5].
Larsson zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu (sztafeta biegła w składzie: Ann-Charlotte Hesse, Lena Fritzson, Ann-Margret Utterberg i Larsson), a w biegu na 400 metrów odpadła w półfinale. Na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium odpadła w eliminacjach biegu na 800 metrów[6].
Zdobyła mistrzostwo Szwecji w biegu na 400 metrów w 1973 i 1974[7], a w hali zwyciężyła na tym dystansie w 1973[8].
Była rekordzistką Szwecji w biegu na 400 metrów z czasem 52,42 s, osiągniętym 4 sierpnia 1973 w Warszawie oraz w sztafecie 4 × 400 metrów z rezultatem 3:32,62, uzyskanym 9 września 1972 w Monachium[9].