Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1996 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anna Puławska (ur. 7 lutego 1996 w Mrągowie) – polska kajakarka, wicemistrzyni olimpijska i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich, srebrna medalistka mistrzostw świata, mistrzyni Europy, dwukrotna złota oraz brązowa medalistka igrzysk europejskich.
Jest siostrą bliźniaczką Małgorzaty[1].
W 2017 roku zdobyła srebrny medal w czwórce na 500 metrów na mistrzostwach Europy w Płowdiwie[2]. Do tego dołączyła również brązowy medal w dwójce na dystansie 500 metrów z Beatą Mikołajczyk.
Rok później na mistrzostwach Europy w Belgradzie ponownie zdobyła brąz, lecz tym razem w jedynce na 500 metrów[3]. W sierpniu tego samego roku zdobyła również brązowy medal mistrzostw świata w Montemor-o-Velho w zawodach czwórek na 500 metrów. W składzie były także Karolina Naja, Helena Wiśniewska i Katarzyna Kołodziejczyk[4].
W 2019 roku na igrzyskach europejskich w Mińsku zdobyła brązowy medal w czwórce na dystansie 500 metrów w tym samym składzie, co na poprzednich mistrzostwach świata[5]. Wystąpiła także w jedynce na tym samym dystansie, zajmując w finale szóste miejsce[6]. W sierpniu tego samego roku na mistrzostwach świata w Segedynie zdobyła srebrny medal w dwójce na 500 metrów z Karoliną Nają[7] oraz brązowy w czwórce na 500 metrów[8].
W 2021 roku na letnich igrzyskach olimpijskich w Tokio ponownie stanęła na podium wraz z Karoliną Nają, zdobywając srebrny medal[9]. 7 sierpnia 2021 wraz z Karoliną Nają, Justyną Iskrzycką oraz Heleną Wiśniewską w kajakarskiej czwórce zdobywa brązowy medal olimpijski w kajakarskiej czwórce na dystansie 500 metrów[10]. W sierpniu 2021 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[11][12]. Wspólnie z Karoliną Nają zajęła 9. miejsce w 87. Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca 2021 roku[13]. W 2022 zdobyła dwa złote medale mistrzostw świata, które rozgrywano w kanadyjskim Dartmouth. Zwyciężała w konkurencjach K-2 500 metrów i K-4 500 metrów[14][15]. W sierpniu 2022 r., wspólnie z Karoliną Nają, zdobyła tytuł mistrzyni Europy w konkurencji K-2 500 metrów[16]. Została mistrzynią Europy w konkurencji K-1 500 m[17][18]. Anna Puławska jest żołnierzem zawodowym Wojska Polskiego[19].
Podczas igrzysk europejskich w Krakowie dwukrotnie zdobyła złoty medal w konkurencjach K-2 500 m oraz K-4 500 m.[20]. Podczas mistrzostw świata w Duisburgu zdobyła srebrny medal w konkurencji K-4 500 m. Jednocześnie uzyskała kwalifikację na igrzyska olimpijskie w Paryżu w 2024[21]. W sierpniu 2023 odsłoniła swój mural w swoim rodzinnym Mrągowie[22]. Znalazła się w reprezentacji Polski na igrzyska olimpijskie w Paryżu[23].
Podczas igrzysk olimpijskich we Francji, wspólnie z Karoliną Nają, Adrianną Kąkol i Dominiką Putto, zajęła 4 miejsce w konkurencji K-4 500 m[24]. Następnego dnia, wspólnie z Karoliną Nają, odpadła w półfinale rywalizacji w konkurencji K-2 500 m[25].
28 września 2024 roku wystąpiła w charytatywnym meczu koszykarskim „Olimpijczycy i Paraolimpijczycy dla Powodzian”, z którego dochód został przeznaczony na remont zniszczonej przez powódź hali „Obuwnik” w Prudniku (hala Pogoni Prudnik i Zarzewia Prudnik)[26].
26 października 2024 roku, wspólnie z Karoliną Nają, Dominiką Putto i Heleną Wiśniewską, ukończyła kurs podoficerski w Szkole Podoficerskiej Wojsk Lądowych w Poznaniu[27].
Wyniki finałów igrzysk olimpijskich i europejskich oraz mistrzostw świata i Europy[28].
Rok | Zawody | Miejscowość | Konkurencja | Czas | Pozycja |
---|---|---|---|---|---|
2016 | Mistrzostwa Europy | Moskwa | K-2 200 m | 38,792 | 5. |
K-4 500 m | 1:34,960 | 5. | |||
2017 | Mistrzostwa Europy | Płowdiw | K-2 500 m | 1:40,63 | |
K-4 500 m | 1:31,60 | ||||
Mistrzostwa świata | Račice | K-2 500 m | 1:41,38 | 6. | |
K-4 500 m | 1:32,11 | 6. | |||
2018 | Mistrzostwa Europy | Belgrad | K-1 500 m | 1:50,518 | |
K-4 500 m | 1:30,953 | 5. | |||
Mistrzostwa Świata | Montemor-o-Velho | K-4 500 m | 1:36,073 | ||
2019 | Mistrzostwa świata | Segedyn | K-2 500 m | 1:43,345 | |
K-4 500 m | 1:34,776 | ||||
Igrzyska europejskie | Mińsk | K-4 500 m | 1:42,851 | ||
2021 | Igrzyska olimpijskie | Tokio | K-2 500 m | 1:36,753 | |
K-4 500 m | 1:36,073 | ||||
2022 | Mistrzostwa Świata | Dartmouth | K-2 500 m | 1:49,87 | |
K-4 500 m | 1:30,70 | ||||
Mistrzostwa Europy | Monachium | K-1 500 m | 1:53,881 | ||
K-2 500 m | 1:41,418 | ||||
K-4 500 m | 1:35,251 |