Anolis bimaculatus

	Anolis bimaculatus
	(Sparrman, 1784)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Rząd	łuskonośne
Podrząd	Iguania
Rodzina	Anolidae
Rodzaj	Anolis
Gatunek	Anolis bimaculatus
Synonimy
	Anolis edwardsii Merrem, 1820; Anolis mayeri Fowler, 1918; Anolius reticulatus Gray, 1840; Ctenonotus bimaculatus (Sparrman, 1784); Lacerta bimaculata Sparrman, 1784; Xiphosurus bimaculata (Sparrman, 1784);
	Anolis edwardsii Merrem, 1820; Anolis mayeri Fowler, 1918; Anolius reticulatus Gray, 1840; Ctenonotus bimaculatus (Sparrman, 1784); Lacerta bimaculata Sparrman, 1784; Xiphosurus bimaculata (Sparrman, 1784);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Anolis bimaculatus – gatunek jaszczurki z rodziny Anolidae zamieszkujący trzy wyspy w obrębie Małych Antyli.

Systematyka

Gatunek zaliczany jest do rodzaju Anolis^[2]^[3]. Rodzaj ten umieszcza się obecnie w monotypowej rodzinie Anolidae^[3]. W przeszłości zaliczano go jednak do rodziny legwanowatych (Iguanidae)^[4]^[5].

Za podgatunek opisywanego tu gatunku uznaje się niekiedy Anolis leachii Dumeril & Bibron (1837) z Antigui i Barbudy^[2].

Rozmieszczenie geograficzne

Jest to endemit zamieszkujący tylko trzy wyspy archipelagu Małych Antyli. Jak podaje IUCN za publikacją Schwartza i Hendersona z 1991 roku, spotyka się go na wyspach Sint Eustatius (należącej do Holandii), St. Christopher i Nevis (w obrębie państwa Saint Kitts i Nevis)^[2].

Tereny zajmowane przez gada leżą na wysokości od poziomu morza do około 600 m n.p.m.^[2]

Siedlisko

Jaszczurka zamieszkuje różnorodne środowiska, zarówno tereny krzewiaste, jak i porośnięte drzewiastymi figowcami, także plantacje czy obszary zurbanizowane^[2].

Zagrożenia i ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Anolis bimaculatus jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, ang. Least Concern)^[2].

Populacja gatunku wydaje się stabilna. Dane z wyspy Sint Eustatius (1999) mówią o zagęszczeniu 2220–3000 osobników na hektar^[2].

IUCN nie dostrzega żadnych istotnych zagrożeń dla gatunku^[2].

Przypisy

↑ Anolis bimaculatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Anolis bimaculatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b P. Uetz & J. Hallermann, Anolis bimaculatus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2025-01-15] (ang.).
↑ Gady łuskonośne − jaszczurki, amfisbeny i węże. W: Hanna Dobrowolska: Gady. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 279, seria: Zwierzęta świata. ISBN 83-01-00957-8.
↑ Systematyka gadów. W: Hanna Dobrowolska: Gady. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 475, seria: Zwierzęta świata. ISBN 83-01-00957-8.

[itis-1] Anolis bimaculatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Anolis bimaculatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[rd-3] P. Uetz & J. Hallermann, Anolis bimaculatus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2025-01-15] (ang.).

[Dobrowolska279-4] Gady łuskonośne − jaszczurki, amfisbeny i węże. W: Hanna Dobrowolska: Gady. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 279, seria: Zwierzęta świata. ISBN 83-01-00957-8.

[Dobrowolska475-5] Systematyka gadów. W: Hanna Dobrowolska: Gady. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 475, seria: Zwierzęta świata. ISBN 83-01-00957-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]