Anolis lineatus

Anolis lineatus[1]
Daudin, 1802[2]
Ilustracja
Samiec A. lineatus pokazujący fałd podgardzielowy
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

Iguania

Rodzina

Anolidae

Rodzaj

Anolis

Gatunek

Anolis lineatus

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Anolis lineatusgatunek jaszczurki z rodziny Anolidae. Zamieszkuje Wyspy Zawietrzne na Morzu Karaibskim.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Zwierzę zalicza się do rodzaju Anolis, klasyfikowanego obecnie w monotypowej rodzinie Anolidae[4]. W przeszłości rodzaj ten zaliczany był do licznej w gatunki rodziny legwanowatych (Iguanidae)[6][7].

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Jaszczurka ta zamieszkuje wyspy Arubę i Curaçao o łącznej powierzchni 639 km²; została introdukowana na Klein Curaçao. Zasięg występowania nie sięga powyżej 375 m n.p.m., gdyż taką wysokość osiąga najwyższy szczyt Curaçao[5].

Siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Za siedlisko tego gada uchodzą suche tereny porośnięte krzewami w klimacie tropikalnym. Żyje on też na drzewach, jak np. Acacia tortuosa[5].

Zagrożenia i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN Anolis lineatus jest klasyfikowany jako gatunek bliski zagrożenia (NT, ang. Near Threatened)[5].

Liczebność populacji spada, zwłaszcza na Arubie. Lokalnie jaszczurka ta jest nadal pospolita[5].

IUCN jako główne zagrożenia podaje turystykę i nadmierny wypas zwierząt, zauważając jednakże niezdolność tych dwóch czynników do wywołania znaczącego spadku liczebności A. lineatus. Sytuację pogarszają inwazyjne gatunki węży − poprzez konkurencję lub drapieżnictwo. Introdukowany w 1999 roku na Arubie boa dusiciel rozprzestrzenił się już po całej wyspie, a jaszczurki stanowią sporą część jego diety[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anolis lineatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. F.M. Daudin: Histoire naturelle, générale et particulière, des reptiles, ouvrage faisant suite à l’Histoire naturelle générale et particulière, composée par Leclerc de Buffon, et rédigée par C.S. Sonnini. T. 4. Paris: F. Dufart, 1802, s. 66. (fr.).
  3. C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 208. (łac.).
  4. a b c d P. Uetz & J. Hallermann, Anolis lineatus, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2025-01-19] (ang.).
  5. a b c d e f Anolis lineatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. Gady łuskonośne − jaszczurki, amfisbeny i węże. W: Hanna Dobrowolska: Gady. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 279, seria: Zwierzęta świata. ISBN 83-01-00957-8.
  7. Systematyka gadów. W: Hanna Dobrowolska: Gady. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 475, seria: Zwierzęta świata. ISBN 83-01-00957-8.