Antonio Gava

Antonio Gava

Data i miejsce urodzenia	30 lipca 1930 Castellammare di Stabia
Data i miejsce śmierci	8 sierpnia 2008 Rzym
Minister spraw wewnętrznych Włoch
Okres	od 13 kwietnia 1988 do 16 października 1990
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Amintore Fanfani
Następca	Vincenzo Scotti
Minister finansów Włochy
Okres	od 28 lipca 1987 do 13 kwietnia 1988
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Giuseppe Guarino
Następca	Emilio Colombo
Minister poczty i telekomunikacji Włoch
Okres	od 4 sierpnia 1983 do 28 lipca 1987
Przynależność polityczna	Chrześcijańska Demokracja
Poprzednik	Remo Gaspari
Następca	Oscar Mammì
Multimedia w Wikimedia Commons

Antonio Gava (ur. 30 lipca 1930 w Castellammare di Stabia^[1], zm. 8 sierpnia 2008 w Rzymie^[2]) – włoski polityk i prawnik, długoletni parlamentarzysta, minister w różnych resortach.

Życiorys

Syn polityka Silvia Gavy. Z wykształcenia prawnik, studia ukończył w 1954^[3]. Praktykował jako adwokat, pracował także jako dziennikarz^[1]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji^[2]. Pełnił różne funkcje w partyjnych strukturach na poziomie miasta i prowincji. W 1960 został radnym prowincji Neapol, do końca lat 60. stał na czele władz wykonawczych tej prowincji^[3].

W latach 1972–1992 zasiadał w Izbie Deputowanych VI^[4], VII^[5], VIII^[6], IX^[7] i X kadencji^[8]. W latach 1992–1994 wchodził w skład Senatu XI kadencji^[9].

W randze ministra był członkiem siedmiu różnych gabinetów. Od 18 października 1980 do 28 czerwca 1981 pełnił funkcję ministra bez teki w rządzie Arnalda Forlaniego^[6], odpowiadając za kontakty z parlamentem^[3]. Od 4 sierpnia 1983 do 28 lipca 1987 był ministrem poczty i telekomunikacji w pierwszym i drugim gabinecie Bettina Craxiego oraz w szóstym rządzie Amintore Fanfaniego^[7]. Od 28 lipca 1987 do 13 kwietnia 1988 sprawował urząd ministra finansów u Giovanniego Gorii, a następnie do 16 października 1990 był ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Ciriaca De Mity i w szóstym rządzie Giulia Androttiego^[8].

W 1994 został czasowo aresztowany pod zarzutem współpracy z organizacją przestępczą camorra. Miał wykorzystywać nielegalne kontakty z jej członkami m.in. do negocjacji z terrorystami z Czerwonych Brygad, przyczyniając się do uwolnienia porwanego przez nich na początku lat 80. polityka Cira Cirillo^[3]. Ostatecznie w 2006 Antonio Gava został uniewinniony^[10].

Przypisy

1. Antonio Gava. camera.it. [dostęp 2018-04-08]. (wł.).
2. Roma, è morto Antonio Gava Il figlio: „E' stato un perseguitato”. repubblica.it, 8 sierpnia 2008. [dostęp 2014-04-28]. (wł.).
3. Gava, Silvio e Antonio. treccani.it. [dostęp 2018-04-08]. (wł.).
4. Dati personali e incarichi nella VI Legislatura. Gava Antonio. camera.it. [dostęp 2014-04-28]. (wł.).
5. Dati personali e incarichi nella VII Legislatura. Gava Antonio. camera.it. [dostęp 2014-04-28]. (wł.).
6. Dati personali e incarichi nella VIII Legislatura. Gava Antonio. camera.it. [dostęp 2014-04-28]. (wł.).
7. Dati personali e incarichi nella IX Legislatura. Gava Antonio. camera.it. [dostęp 2014-04-28]. (wł.).
8. Dati personali e incarichi nella X Legislatura. Gava Antonio. camera.it. [dostęp 2014-04-28]. (wł.).
9. Senato della Repubblica. XI Legislatura 1992–1994. Antonio Gava. camera.it. [dostęp 2014-04-28]. (wł.).
10. Morto Gava, ex leader della Dc. lastampa.it, 8 sierpnia 2008. [dostęp 2018-04-08]. (wł.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 000000007875441X
• VIAF: 90146777
• LCCN: n90708269
• GND: 13062070X
• SBN: CFIV057427