António Tanger Corrêa

António Tanger Corrêa
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

António Manuel Moreira Tânger Corrêa

Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1952
Lizbona

Zawód, zajęcie

dyplomata, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Lizboński

Multimedia w Wikimedia Commons

António Manuel Moreira Tânger Corrêa (ur. 24 kwietnia 1952 w Lizbonie[1]) – portugalski dyplomata i polityk, wielokrotny ambasador, olimpijczyk, wiceprzewodniczący partii Chega, poseł do Parlamentu Europejskiego X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lizbońskim[2]. Był związany z Centrum Demokratycznym i Społecznym, pełnił funkcję sekretarza generalnego jego młodzieżówki. Był bliskim współpracownikiem lidera partii Dioga Freitasa do Amarala, gdy ten na początku lat 80. kierował ministerstwem spraw zagranicznych[3]. W drugiej połowie lat 70. krótko pracował jako nauczyciel akademicki na macierzystej uczelni. Od 1978 do 2018 pozostawał zawodowo związany z dyplomacją[2]. Był m.in. drugim sekretarzem ambasady w ChRL (1981–1984) i USA (1986–1989), konsulem generalnym w Toronto (1984–1986) oraz dyrektorem ds. służby konsularnej w ministerstwie (1991–1993)[2].

Uprawiał żeglarstwo; w 1992 wystartował na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w klasie Soling, zajmując 21. miejsce[4].

Pełnił później funkcje konsula generalnego w Goa (1993–1996) i Rio de Janeiro (2003–2005) oraz kierownika tymczasowej portugalskiej misji dyplomatycznej w Bośni i Hercegowinie (1996–1998). Zajmował stanowisko ambasadora w Serbii (1998–2000), Izraelu (2001–2003), Litwie (2005–2008), Egipcie (2012–2015) i Katarze (2015–2018)[2].

W 2020 został wiceprzewodniczącym prawicowego ugrupowania Chega[2]. W wyborach w 2024 z jego listy uzyskał mandat posła do Europarlamentu X kadencji[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ António Tanger Corrêa. europarl.europa.eu. [dostęp 2024-09-02].
  2. ↑ a b c d e António Tanger Corrêa. Parltrack. [dostęp 2024-09-02]. (ang.).
  3. ↑ Isabel Tavares: António Tânger Corrêa: „Somos claramente contra Von der Leyen, porque representa a visão federalista da União Europeia”. sapo.pt, 3 czerwca 2024. [dostęp 2024-09-02]. (port.).
  4. ↑ António Correia. olympedia.org. [dostęp 2024-09-02]. (ang.).
  5. ↑ Maioria dos 21 novos deputados estreia-se no Parlamento Europeu. rtp.pt, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-09-02]. (port.).