Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
12 września 2004 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
89 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
John Waters |
Główne role | |
Muzyka |
George S. Clinton |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Vincent Peranio |
Kostiumy |
Van Smith |
Montaż |
Jeffrey Wolf |
Produkcja |
Ted Hope |
Wytwórnia |
This Is That Productions |
Dystrybucja |
New Line Cinema |
Strona internetowa |
Apetyt na seks (ang. A Dirty Shame) − amerykański film komediowy z 2004 roku w reżyserii Johna Watersa.
Amerykańskie przedmieścia. Mieszkańcy jednego z osiedli dzielą się na dwa obozy: purytańskich konserwatystów zwanych "bezpłciowcami" oraz grupy osób uzależnionych od seksu, którzy dla pierwszego szeregu są zdeprawowanymi dewiantami. Główną bohaterkę Sylvię Stickles, czterdziestoletnią ekspedientkę w miejscowym sklepie, poznajemy w drodze do pracy. Nagły wypadek − uderzenie w głowę − powoduje, że kobieta zaczyna odczuwać nieposkromiony popęd seksualny. Z czasem hiperseksualność zaczyna doskwierać innym okolicznym mieszkańcom. Winien wszystkiemu jest Ray-Ray Perkins, lokalny mechanik, samozwańczy "bożek seksu", który otwiera umysły kolejnych "bezpłciowców" na nieznany dotąd świat seksualnej rozkoszy.
Budżet filmu Apetyt na seks wyniósł piętnaście milionów dolarów. Zdjęcia powstawały w Baltimore w stanie Maryland (USA) począwszy od 24 września 2003 roku. Lokacje atelierowe obejmowały między innymi Harford Road − drogę stanową #147.
Casting przeprowadzili Kerry Barden i Pat Moran. Rolę Vaughna Sticklesa początkowo miał odegrać Paul Giamatti, lecz odrzucił ją na rzecz występu w Bezdrożach (2004) Alexandra Payne'a.[1] John Waters chciał, aby w postać Sylvii Stickles wcieliła się Meryl Streep, lecz nigdy nie złożył aktorce konkretnej oferty, wychodząc z założenia, że spotka się z odmową[2].
Tematyka, aura wyuzdania i rozerotyzowania w filmie sklasyfikowały go jako kontrowersyjny. Od samego początku problemy sprawiało stowarzyszenie Motion Picture Association of America (MPAA), które zajęło się jego cenzurą. Według Watersa, w odpowiedzi na pytanie, co należałoby wyciąć z projektu, by uzyskać kategorię wiekową "R" (restricted; osoby poniżej siedemnastego roku życia mogą oglądać film jedynie z rodzicem lub pełnoletnim opiekunem), uzyskał on odpowiedź, że w pewnym momencie projekcji cenzorzy po prostu przestali notować swoje zastrzeżenia. Reżyser dowiedział się także, że do dystrybucji dopuszczonoby zaledwie dziesięć minut jego filmu, gdyby kierować się wyjściowymi zamierzeniami restryktorów[3].
Film zaprezentowano podczas następujących festiwali filmowych:
Świat | US$ 1,914,166[4] |