Ratuniyarawa pochodzi z wioski Navisabasaba w prowincji Nadroga-Navosa na wyspie Viti Levu[7]. Uczęszczał do Batiri Public School[8], a następnie do Cuvu College[7][8]. Był członkiem drużyny do lat 20 reprezentującej prowincję Nadroga[9].
Początkowo występował w barwach lokalnych drużyn występujących w fidżyjskich rozgrywkach krajowych. Występował m.in. w klubie z Suvy, ekipie Uniwersytetu Południowego Pacyfiku. W 2008 roku znalazł się w składzie półzawodowego regionalnego zespołu Suva Highlanders rywalizującego w Colonial Cup[10]. Co najmniej od 2008 roku reprezentował prowincję Naitasiri[11], rok później bywał już kapitanem wspomnianej drużyny[12].
W 2011 roku Ratuniyarawa wyjechał do Nowej Zelandii, gdzie podpisał kontrakt z Poverty Bay rywalizującym w Heartland Championship. Jednocześnie związał się z miejscowym klubem Ngatapa R.F.C.[3] Po roku przeniósł się do wyższej dywizji i regionalnego zespołu North Harbour z National Provincial Championship[13]. W tym okresie występował też w lokalnym klubie Mahurangu R.C.[4] W międzyczasie grywał też w rozgrywkach na Fidżi – w barwach drużyn z Naitasiri (gdzie pełnił funkcję kapitana)[14][15] czy Tailevu[16].
W sierpniu 2013 roku Ratuniyarawa został sprowadzony do Europy, gdzie podpisał krótkoterminowy kontrakt z SU Agen – spadkowicz z Top 14 poszukiwał wówczas zastępstwa dla kontuzjowanego drugoliniowca Léo Bastiena[16][17]. Przed upływem przewidzianych pierwotnie trzech miesięcy władze klubu z południowo-zachodniej Francji zaoferowały Fidżyjczykowi pełnoprawną umowę[18]. W sezonie 2013/2014 wystąpił w 24 meczach ligowych, w tym w 14 od pierwszej minuty. W kolejnym – już w 26 (25 w podstawowym składzie)[5], zaś ekipa Agen zdołała awansować z Pro D2[19]. W Top 14 Ratuniyarawa ponownie był ważnym członkiem zespołu – choć do klubu ze zgrupowania reprezentacji powrócił dopiero w połowie października[20], do końca sezonu zdołał rozegrać jeszcze 17 spotkań[5]. Agen w najwyższej klasie rozgrywkowej prezentowało się jednak bardzo słabo i po roku spadło do drugiej ligi[21].
W sierpniu 2016 roku, już po starcie sezonu (Fidżyjczyk zdążył rozegrać cztery mecze)[5] francuski klub zgodził się na skrócenie kontraktu zawodnika i jego przenosiny do klubu angielskiej Premiership – Northampton Saints[22][23]. Decyzja Ratuniyarawy miała być motywowana względami rodzinnymi – chęcią mieszkania w kraju anglojęzycznym[23]. Zadebiutował na początku października 2016 roku w meczu rezerw (Northampton Wanderers)[24]. Początkowo pełnił funkcję zmiennika (w sezonie 2016/2017 we wszystkich rozgrywkach jedynie czterokrotnie wychodził w podstawowym ustawieniu), jednak z czasem stawał się coraz bardziej istotnym graczem drużyny. W styczniu 2018 roku przedłużył swój kontrakt o dwa lata[25], zaś pod koniec sezonu otrzymał klubowa nagrodę dla zawodnika, który w ciągu roku poczynił największe postępy[2]. W marcu 2019 roku Ratuniyarawa sięgnął wraz z drużyną klubową po Premeirship Rugby Cup[26]. Dobre występy w barwach Saints spowodowały, że w 2020 roku angielski klub ponownie przedłużył kontrakt z reprezentantem Fidżi[27].
Ratuniyarawa swoje występy w drużynach narodowych Fidżi rozpoczął w roku 2008. Został wówczas włączony do składu Fiji Warriors, obok Fiji Barbarians jednej z dwóch fidżyjskich drużyn o statusie zbliżonym do drugiej reprezentacji kraju. Początkowo znalazł się jedynie na liście rezerwowej[28], następnie został włączony do składu Warriors na mecze Pacific Rugby Cup 2008[29]. Z tą samą drużyną brał także udział w meczu z Waratahs w styczniu 2009 roku[30] i kolejnej edycjiPacific Rugby Cup. W turnieju tym ekipa Ratuniyarawy okazała się najlepsza, pokonując w finale Upolu Samoa[31]. Pierwszą rzeczywistą okazję gry otrzymał jednak dopiero na początku 2010 roku w kolejnym sparingu z Waratahs[32]. Następnie uwzględniony był we wstępnym składzie Fiji Barbarians na Pacific Rugby Cup 2010[33], a także w barwach tej drużyny brał udział w sparingu mającym wyłonić kadrę drugiej reprezentacji, „Fiji A” na dwumecz z drugą reprezentacją Tonga. Pierwotnie nie został wybrany[34], niemniej po wykluczeniu z przyczyn dyscyplinarnych pięciu członków wyselekcjonowanego składu drużyny, Ratuniyarawa został awansowany przed drugim meczem rewanżowym[35][36]. Następnie wspieracz znalazł się w końcowym składzie Warriors na Pacific Rugby Cup w tym roku[37]. W październiku 2010 roku Fidżyjczyk przymierzany był zarówno do pierwszej reprezentacji w odmianie siedmio- (brał udział w testach do drużyny)[38], jak i piętnastoosobowej[39].
Rolę ważnego zawodnika Warriors – wówczas już formalnej drugiej reprezentacji Fidżi – Ratuniyarawa pełnił także w dwóch kolejnych latach, uczestnicząc w następnych edycjach Pacific Rugby Cup: 2011[40] i 2012[41]. Zawodnik North Harbour pod koniec 2012 roku zdołał przebić się do pierwszej reprezentacji Fidżi i otrzymał powołanie na listopadową serię spotkań w Europie. Zadebiutował w starciu z Anglią na Twickenham Stadium[6][7] w drugiej linii młyna występując obok Leone Nakarawy (ostatecznie mecz zakończył się wysokim zwycięstwem gospodarzy)[42].
W roku 2013 jako podstawowy zawodnik brał udział w Pucharze Narodów Pacyfiku, w którym reprezentanci Fidżi sięgnęli po główną wygraną[43]. Rozegrał też wszystkie spotkania w kolejnej edycji tych rozgrywek, jak również udział w meczu przeciw Wyspom Cooka, w którym Fidżi zapewniło sobie awans do Pucharu Świata w Rugby 2015[43][44]. Podczas czerwcowych meczów testowych pełnił funkcję wicekapitana[45].
W lipcu i sierpniu 2015 roku Ratuniyarawa z drużyną zwyciężył w rozgrywanym w poszerzonym składzie Pucharze Narodów Pacyfiku[43][46]. Niedługo później zawodnik otrzymał powołanie do kadry na puchar świata[47]. Podczas mistrzostw wystąpił w dwóch spotkaniach swojej drużyny: meczu otwarcia z Anglią i wygranym pojedynku z Urugwajem[43][46]. Także w późniejszych latach Ratuniyarawa pozostawał ważnym członkiem kadry narodowej. Brał z nią udział w kolejnych edycjach Pucharu Narodów Pacyfiku: w 2016, 2017, 2018 i 2019[43][48][49][50][51] (trzy pierwsze edycje zakończyły się zwycięstwem reprezentacji Fidżi)[52][53][54][55]. Dzięki zwycięstwu w 2017 roku Fidżyjczycy zakwalifikowali się też do pucharu świata w 2019 roku[53]. W 2019 roku otrzymał także powołanie na puchar świata 2019[56]. W czasie turnieju w Japonii rozegrał trzy spotkania, w tym jedno w podstawowym składzie. W meczach z Urugwajem (sensacyjnie przegranym)[57] i Gruzją[58] zdobył swoje dwa pierwsze przyłożenia na poziomie reprezentacyjnym[46].
Apisalome w 2012 roku w swojej rodzinnej wsi Nasebaseba poślubił Asenę Lebę ze wsi Natokalau na wyspie Matuku. Ceremonia odbyła się w obrządku metodystycznym[61]. Para w 2019 roku doczekała się syna, który otrzymał imię Franklin (od stadionu Nothampton Saints – Franklin’s Gardens)[27].
↑IndraI.SinghIndraI., Ratuniyarawa named for Harbour [online], fbcnews.com.fj, 30 lipca 2012 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-13](ang.).