Plamy na liściu lipy drobnolistnej wywołane przez A. errabunda | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Gromada | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Apiognomonia errabunda |
Nazwa systematyczna | |
Apiognomonia errabunda (Roberge ex Desm.) Höhn. Annls. mycol. 16(1/2): 51 (1918) |
Apiognomonia errabunda (Roberge ex Desm.) Höhn) – gatunek grzybów z klasy Sordariomycetes[1]. Grzyb mikroskopijny, patogen wywołujący chorobę o nazwie antraknoza drzew liściastych[2]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Apiognomonia, Gnomoniaceae, Diaporthales, Diaporthomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1849 roku Michel Roberge i Jean Baptiste Henri Joseph Desmazières nadając mu nazwę Sphaeria errabunda. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1918 roku Höhnel, przenosząc go do rodzaju Apiognomonia[1].
Anamorfa: Discula umbrinella[4]
Pasożyt i saprotrof rozwijający się wewnątrz tkanek porażonych roślin. Powoduje na liściach, ogonkach liściowych i młodych pędach ciemnobrunatne plamy[5]. W obrębie tych plan na żywych liściach rozwija się grzybnia wytwarzająca skupiska acerwulusów o kolistym, elipsoidalnym, poduszkowatym kształcie i średnicy 70–220 μm. Powstają w nich elipsoidalne, wrzecionowate, czasami nieco maczugowate zarodniki konidialne o rozmiarach 7,5–20 × 5–7,5 μm[4]. Zarodniki te rozprzestrzeniają chorobę dokonując infekcji wtórnych. Na dolnej stronie martwych, opadłych liści wytwarza kuliste, ciemne perytecja z cylindryczną szyjką. Powstają w nich dwukomórkowe askospory. Roznoszone przez wiatr dokonują infekcji pierwotnej[5].
A. errabunda jest pasożytem względnym, endofitem rozwijającym się wewnątrz komórek porażonych roślin. Może się rozwijać na martwych tkankach (np. liści), może też być hodowana na sztucznych podłożach, ale po zetknięciu się z żywą rośliną wnika do jej tkanek i pasożytuje bez wcześniejszego przystosowania, np. za pomocą mykotoksyn[5].
W Ameryce Północnej i Europie A. errabunda jest szeroko rozprzestrzeniony i częsty. Opisano jego występowanie także w Azji i Oceanii. W Ameryce Północnej i Europie uważany jest za gatunek inwazyjny[6], pojawiają się informacje o jego inwazyjnym rozprzestrzenianiu się także w Azji[4].
Atakuje wiele drzew liściastych, głównie klony, buki, dęby, lipy[2].