Arcovenator

Arcovenator
Tortosa et al., 2014
Okres istnienia: kampan
83.6/72.1
83.6/72.1
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

teropody

Infrarząd

ceratozaury

Rodzina

abelizaury

Podrodzina

Majungasaurinae

Rodzaj

Arcovenator

Gatunki

Arcovenator escotae

Arcovenatorwymarły rodzaj dinozaura, teropoda z rodziny abelizaurów[1].

Skamieniałości nieznanego nauce dinozaura znaleziono we Francji, na południowym wschodzie kraju, w dorzeczu rzeki Arc, w okolicy wioski Pourrières. Spoczywały wśród skał basenu sedymentacyjnego Aix-en-Provence i formacji Lower Argiles Rutilantes datowanych na późny kampan[1].

Badanie znalezionych kości pozwoliło zaliczyć znalezisko do rodziny Abelisauridae. Wcześniej nie było pewności[1], czy przedstawiciele tej rodziny gondwańskich teropodów[2][3] w ogóle występowali w Europie[1], mimo że znalezioną w Wielkiej Brytanii kość piszczelową autorzy zaliczyli do bazalnych abelizauroidów[4], a także z powodu pewnych znalezisk z Francji[5]. Zmienia to pogląd na dyspersję tych teropodów, wskazując na ich zdolność do pokonywania barier w postaci zbiorników morskich. Odmienności w budowie kości pozwoliły na zaliczenie zwierzęcia do nowego rodzaju dinozaura, któremu nadano nazwę Arcovenator. Odnosi się ona do rzeki Arc, w dorzeczu której znaleziono szczątki, a dodane łacińskie słowo venator oznacza myśliwego. W rodzaju umieszczono pojedynczy gatunek i nazwano go Arcovenator escotae. Epitet gatunkowy upamiętnia firmę motoryzacyjną Escota, którą od 2006 sfinansowała wykopaliska. Przeprowadzono także analizę filogenetyczną, która wskazała jako jego najbliższych krewnych abelizaury z Indii i Madagaskaru. Rodzaj umieszczono w nowo wyróżnionej podrodzinie Majungasaurinae, zdefiniowanej jako wszystkie Abelisaridae bliższe Majungasaurus crenatissimus niż Carnotaurus sastrei[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Thierry Tortosa i inni, A new abelisaurid dinosaur from the Late Cretaceous of southern France: Palaeobiogeographical implications, „Annales de Paléontologie”, 1, 100, 2014, s. 63–86, DOI10.1016/j.annpal.2013.10.003 (ang.).
  2. Fernando E. Novas, Sankar Chatterjee, Dhiraj K. Rudra i P.M. Datta: Rahiolisaurus gujaratensis, n. gen. n. sp., a new abelisaurid theropod from the Late Cretaceous of India. W: New aspects of Mesozoic biodiversity. Saswati Bandyopadhyay (red.). Springer Berlin / Heidelberg, 2010, s. 45–62. DOI: 10.1007/978-3-642-10311-7_3. ISBN 978-3-642-10310-0. (ang.).
  3. Juan I. Canale, Carlos A. Scanferla Federico L. Agnolin i Fernando E. Novas. New carnivorous dinosaur from the Late Cretaceous of NW Patagonia and the evolution of abelisaurid theropods. „Naturwissenschaften”. 96 (3), s. 409–414, 2009. DOI: 10.1007/s00114-008-0487-4. PMID: 19057888. (ang.). 
  4. Martín D. Ezcurra, Federico L. Agnolín, An abelisauroid dinosaur from the Middle Jurassic of Laurasia and its implications on theropod palaeobiogeography and evolution, „Proceedings of the Geologists’ Association”, 123 (3), Elsevier, 2012, s. 500–507 (ang.).
  5. Ronan Allain, Xabier Pereda Suberbiola, Dinosaurs of France, „Comptes Rendus Palevol”, 2 (1), Elsevier, 2003, s. 27–44, DOI10.1016/S1631-0683(03)00002-2 (ang.).