Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Arenaria nevadensis | ||
Nazwa systematyczna | |||
Arenaria nevadensis Boiss. & Reut. Diagn. Pl. Orient. II, 1: 90 1854[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Arenaria nevadensis Boiss. & Reut. – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae Juss.). Występuje endemicznie w paśmie górskim Sierra Nevada w Hiszpanii[5][6].
Roślina jednoroczna. Występuje na skalistym podłożu na wysokości 2960–3000 m n.p.m. Czerpie wodę głównie z topniejącego śniegu. Rozwój rośliny przypada na lato, a sezon wegetacyjny trwa mniej niż 30 dni. Roślina zapylana jest przez owady (głównie błonkoskrzydłe i muchówki). Kwitnie w lipcu i sierpniu (z maksimum przypadającym na początek sierpnia)[6][7].
Siedlisko zazwyczaj dzieli z takimi gatunkami jak: Linaria glacialis, Viola crassiuscula, Galium rosellum, Hormathophylla spinosa, Festuca clementei, Arenaria tetraquetra ssp. amabilis, Jasione crispa ssp. amethystina, Saxifraga nevadensis, Coincya monensis ssp. nevadensis, Crepis oporinoides oraz Holcus caespitosus[6].
Rozsiewanie nasion jest pasywne i często zostają uwięzione pomiędzy kamieniami w sąsiedztwie rośliny macierzystej. Nie rozmnażają się wegetatywnie. Wszystkie osobniki wydają owoce pod koniec okresu wzrostu. Każdy kwiat produkuje dziesięć nasion, z których 40–60% jest zapłodnionych. Szacuje się, że 69% kwiatów może produkować żywotne nasiona[6].
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii CR – gatunków krytycznie zagrożonych wyginięciem. Został sklasyfikowany w tej grupie, ponieważ jego zasięg występowania nie przekracza 2 km². Ponadto ma bardzo rzadkie i specyficzne środowisko. Jego populacja spada z powodu zwierząt i zmian klimatu. Znany jest tylko z jednej subpopulacji[a][8], która ulega skrajnym wahaniom i zajmuje rzeczywistą powierzchnię mniejszą niż 1 km², która podczas ostatniej inwentaryzacji liczyła 2533 okazy. Ze względu na to, że jest to roślina jednoroczna, istnieją znaczne wahania wielkości populacji w poszczególnych latach[6].