Arent Passer

Arent Passer
Data i miejsce urodzenia

ok. 1560
Haga

Data i miejsce śmierci

1637
Tallinn

Praca
Styl

manieryzm

Budynki

Dom Bractwa Czarnogłowych w Tallinnie

Fasada Domu Bractwa Czarnogłowych w Tallinnie, aut. Arenta Passera.
Wizerunek Zofii Gyllenhielm aut. Arenta Passera na jej małżeńskim grobowcu w Katedrze w Tallinnie

Arent Passer (ur. ok. 1560 w Hadze, 1637 zm. w Tallinnie) – był mistrzem kamieniarskim i architektem pochodzenia holenderskiego. Od 1589 r. aż do śmierci pracował w Tallinnie. Jego pracownia znajdowała się na przedmieściach, w dzielnicy Kalamaja[1].

Najbardziej znanym dziełem Arenta Passera jest grobowiec i wyryte epitafium naczelnego dowódcy Szwecji Pontusa De La Gardie i jego żony baronowej Zofii Johansdotter Gyllenhielm w katedrze Najświętszej Maryi Panny w Tallinnie, wykonany w 1595 r.[1][2]

W tej samej świątyni są inne nagrobki jego autorstwa: Caspara von Tiesenhausen (wyk. w 1591 r.); Carla Henrikssona Horn af Kanckas, lorda Kankainen; szwedzkiego feldmarszałka Otto Yxkulla (także: Üexküll, Üksküla, wyk. w 1601 r.), lorda Vigala i Kiltsi; Richarda Rosenkrantza (wyk. w 1623 r.) i Thomasa Ramma (wyk. w 1632 r.), burmistrza Rygi, właściciela dóbr w Estonii i wiceprezydenta Trybunału Sprawiedliwości w Tartu[1].

Rozpoznawalnym obiektem w stolicy Estonii jest fasada z licznymi reliefami dawnego Domu Bractwa Czarnogłowych w Tallinnie, wykonana w 1597 r. także przez Passera[1].

Grobowiec Everta Horna i jego żony, Margaret Fincke autorstwa Arenta Passera. Katedra w Turku

Poza tym w katedrze w Turku znajduje się nagrobek szwedzkiego marszałka i gubernatora Narvy Everta Horna i jego żony Margaret Fincke – również wykonany przez Arenta Passera i będący uproszczoną repliką sarkofagu La Gardie[2][3].

Architekt został pochowany w kościele św. Olafa w Tallinnie. Jego syn, Dionysius Passer, kontynuował pracę ojca[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Juhan Maiste, Salvation Through Religion. The Rebirth Of The Classics In Arent Passer’s Oeuvre, „Baltic Journal of Art History”, 8, University of Tartu, 2014, DOI: 10.12697/issn1736-8812 [dostęp 2020-05-22].
  2. ↑ a b Sten Karling, Arent Passer, „Konsthistorisk tidskrift/Journal of Art History”, 8 (1-4), 1939, s. 97–119, DOI: 10.1080/00233603908603300, ISSN 0023-3609 [dostęp 2020-05-22].
  3. ↑ Seppo Zetterberg, Viron historia, wyd. 2. painos, Helsinki: Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, 2007, ISBN 978-951-746-520-5, OCLC 232972131 [dostęp 2020-05-22].
  4. ↑ Arent Passer [online], eestigiid.ee [dostęp 2020-05-22].