Arizema sikokiańska[5] (Arisaema sikokianum Franch. & Sav.) – gatunek roślin zielnych z rodziny obrazkowatych, występujący naturalnie na wyspie Sikoku oraz na południu wyspy Honsiu w Japonii[4]. Jeden z najpiękniejszych gatunków arizem. Rośliny te, ze względu na swój nietypowy, egzotycznie wyglądający kwiatostan, są jedną z najbardziej cenionych przez ogrodników roślin z tego rodzaju[6].
Rośliny tworzą dwa liście właściwe, których pochwy zrośnięte są w rurkowatą, oliwkowozieloną pseudo-łodygę, otaczającą u nasady pęd kwiatostanowy. Ogonki liściowe ponad pochwami o długości do 16 cm. Blaszki liściowe całobrzegie do wyraźnie ząbkowanych, dłoniastozłożone, 3- do 5-listkowe. Środkowy listek szerokoeliptyczny do szerokoodwrotniejajowatego, o długości do 16 cm i szerokości do 8 cm, spiczasty, klinowaty u nasady, siedzący, oddalony od pozostałych o 0,5 do 3 cm. Listki boczne bądź dwa równej wielkości, bądź głęboko sieczne na dwa nierówne płaty, z których zewnętrzny jest mniejszy i skośny, a wewnętrzny tej samej wielkości lub większy od listka środkowego. Listki zielone, z wierzchu matowe i aksamitne, pod spodem jaśniejsze i nieco błyszczące[6].
Rośliny dwupienne. Pojedynczy kwiatostan, typu kolbiastegopseudancjum, wyrasta na oliwkowozielonym pędzie kwiatostanowym z fioletowym odcieniem w górnej części. Kwiatostan otoczony jest barwną spathą. Spatha w dolnej części o długości 6,5 cm, jest rurkowato zwinięta, wyraźnie zwężona u ujścia szerokości 4 cm, z zewnątrz ciemnofioletowa, w dolnej części lekko omszona, w górnej nieco błyszcząca; wewnątrz czysto biała, z wyłączeniem fioletowej nasady z białymi liniami wzdłuż głównych żyłek przewodzących. Górna część spathy o długości 15,5 cm i szerokości 6 cm jest jajowata, stopniowo zaostrzona na całej długości, wzniesiona, w górnej części wygięta do przodu, z zewnątrz zielono-fioletowa z białym zabarwieniem głównych żyłek przewodzących, wewnątrz jasnozielona z drobnymi, fioletowymi kropkami i białymi żyłkami. Kolba o długości 8 cm, w dolnej stożkowatej części, na długości ok. 2,5 cm pokryta kwiatami (męskimi lub żeńskimi). Powyżej znajduje się wąski nagi pasek, a następnie kolba tworzy duży, maczugowaty wyrostek o długości 5,5 cm i szerokości 2 cm, zakończony szeroko zaokrąglonym, białym wierzchołkiem[6].
Byliny, geofity pędowobulwiaste[4]. Rośliny te cechują się unikalnym dymorfizmem płciowym, zależnym od wielkości bulw. Rośliny o małych bulwach tworzą wyłącznie kwiaty męskie, a w miarę wzrostu wielkości bulw zaczynają tworzyć kwiaty żeńskie. W warunkach laboratoryjnych dowiedziono, że po zmianie płci rośliny są zdolne do samozapłodnienia. Pyłek zebrany z męskich kwiatów został zamrożony, a następnie zapylono nim kwiaty żeńskie tych samych roślin po zmianie przez nie płci[8]. Arizemy sikokiańskie kwitną na wiosnę. Latem, po przekwitnięciu, wchodzą bądź w okres spoczynku (rośliny męskie), bądź owocują (rośliny żeńskie)[7].
Nazwa łacińska rodzaju pochodzi od greckich słów άρης (aris – roślina z rodzaju Arum) i αίμα (haima – krew) i odnosi się do nakrapianych liści niektórych gatunków. Nazwa gatunkowa pochodzi od wyspy Sikoku, na której występuje ta roślina[10].
Nazwy zwyczajowe
Zwyczajowa nazwa angielska tej rośliny to Japanese cobra lily[7] lub Japanese jack-in-the-pulpit (co w wolnym tłumaczeniu znaczy japoński wacek /penis/ na kazalnicy) i jest aluzyjnym odniesieniem do kształtu kwiatostanu tej rośliny oraz kraju jej pochodzenia).
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑Seiichi F., Hasegawa A. i Tsuyoshi K.. The sex changing plant Arisaema sikokianum Franch. et Siva (Araceae) is self-compatible. „Propagation of ornamental plants”. 6 (1), s. 39-43, 2006.
↑Murata Jin, Murata Hiroko, Sugawara Takashi, Yang Yongping i Wu Sugong. New or noteworthy chromosome records in Arisaema (Araceae). „Journal of Japanese Botany”. 81 (1), s. 20-25, 2006.
↑David Gledhill: The names of plants. Wyd. 4. Cambridge University Press, 2008. ISBN 978-0-511-47376-0. Brak numerów stron w książce
↑Govaerts R.: World Checklist of Araceae. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2006. [dostęp 2020-07-28]. (ang.).