Arnjolt Beer

Arnjolt Beer
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1946
Koumac

Wzrost

188 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska śródziemnomorskie
srebro Tunis 1967 pchnięcie kulą
Reprezentacja  Nowa Kaledonia
Igrzyska Południowego Pacyfiku
złoto Numea 1966 pchnięcie kulą
złoto Port Moresby 1969 pchnięcie kulą
złoto Port Moresby 1969 rzut dyskiem
złoto Papeete 1971 pchnięcie kulą
złoto Papeete 1971 rzut dyskiem
złoto Tumon 1975 pchnięcie kulą
złoto Tumon 1975 rzut dyskiem
złoto Apia 1983 pchnięcie kulą
srebro Numea 1966 rzut dyskiem
srebro Tumon 1975 rzut młotem
srebro Apia 1983 rzut dyskiem
brąz Port Moresby 1969 rzut młotem
brąz Papeete 1971 rzut młotem

Arnjolt Beer (ur. 19 czerwca 1946 w Koumac w Nowej Kaledonii[1]) – francuski lekkoatleta, specjalizujący się w pchnięciu kulą, dwukrotny olimpijczyk.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zdobył srebrny medal w pchnięciu kulą na igrzyskach śródziemnomorskich w 1967 w Tunisie[2]. Zajął w tej konkurencji 5. miejsce na europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie[3]. Odpadł w kwalifikacjach na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku[1]. Ponownie zajął 5. miejsce na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie[4]. Na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach odpadł w kwalifikacjach[5], na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu zajął 8. miejsce, a na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii[6] i na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach 13. miejsce[7]. Zajął 10. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1972 w Grenoble[8]. Odpadł w kwalifikacjach na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1].

Zajął 10. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium i 12. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble[9].

Jako mieszkaniec Nowej Kaledonii z powodzeniem startował w Igrzyskach Południowego Pacyfiku. Pięciokrotnie zwyciężał w rzucie oszczepem w 1966 w Numei, 1969 w Port Moresby, w 1971 w Papeete, w 1975 w Tumon i w 1983 w Apii. W 1969, 1971 i 1971 zwyciężał również w rzucie dyskiem, a w 1966 i 1983 zdobywał w tej konkurencji srebrne medale. W 1975 był srebrnym, a w 1969 i 1971 brązowym medalistą w rzucie młotem[10].

Był mistrzem Francji w pchnięciu kulą w 1968, 1971, 1978 i 1980, wicemistrzem w latach 1967, 1972, 1973, 1975–1977 i 1979 oraz brązowym medalistą w 1970, 1974, 1981 i 1982. W hali był mistrzem Francji w tej konkurencji w latach 1975 i 1979–1979, wicemistrzem w 1974, 1976, 1981 i 1983 oraz brązowym medalistą w 1982[11][12][13].

Dwukrotnie poprawiał rekord Francji w pchnięciu kulą doprowadzając go do wyniku 19,32 m, uzyskanego 28 lipca 1968 w Colombes[14].

Rekordy życiowe Beera[15]:

  • pchnięcie kulą – 19,76 m (2 października 1977, Paryż)
  • rzut dyskiem – 54,10 m (29 czerwca 1969, Amboise)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Arnjolt Beer [online], olympedia.org [dostęp 2022-02-19] (ang.).
  2. ↑ Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2022-02-19] (ang.).
  3. ↑ European Athletics Indoor Championships – Madrid 1968 [online], European Athletics [dostęp 2022-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-11] (ang.).
  4. ↑ European Athletics Indoor Championships – Belgrade 1969 [online], European Athletics [dostęp 2022-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-12] (ang.).
  5. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 533 [dostęp 2022-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 377, 381 [dostęp 2022-02-19] (ang.).
  7. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 540 [dostęp 2022-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 385 [dostęp 2022-02-19] (ang.).
  9. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 399, 413 [dostęp 2022-02-19] (ang.).
  10. ↑ South Pacific Games [online], GBRAthletics [dostęp 2022-02-19] (ang.).
  11. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 17 listopada 2021, s. 349, 359 [dostęp 2022-02-19] (fr.).
  12. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 22 października 2021, s. 12, 29, 48, 67, 70, 86, 89, 96, 108, 113, 128, 132, 146, 160, 164, 178, 186 [dostęp 2022-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-03] (fr.).
  13. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 28 października 2021, s. 3, 23, 26, 45, 49 [dostęp 2022-02-19] (fr.).
  14. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 130. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  15. ↑ ARNJOLT BEER [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-02-19] (fr.).