Arnold Aletrino
 Aletrino na portrecie Jana Vetha (1895) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1858 |
|---|---|
| Data śmierci |
16 stycznia 1916 |
| Zawód, zajęcie | |
Arnold Aletrino (ur. 1 kwietnia 1858 w Amsterdamie, zm. 16 stycznia 1916) – holenderski lekarz i prozaik znany z twórczości o charakterze pesymistycznym[1].
Był autorem prac z zakresu medycyny i kryminologii, m.in. podręcznika antropologii kryminalistycznej (od 1899 wykładał ten przedmiot w Amsterdamie) z 1904, rozpraw na temat prostytucji (1901), homoseksualizmu (1905, pod pseudonimem Karl Ihlfeldt) oraz hermafrodytyzmu (1908). Jego twórczość w tym zakresie przyczyniła się do rozwoju seksuologii oraz humanizacji medycyny sądowej[1].
Jako pisarz Aletrino był twórcą powieści i opowiadań, z których najbardziej znane to Zuster Bertha (pol. Siostra B.) z 1891, Martha z 1895 oraz zbiór Uit her leven z 1901 (pol. Z życia). Jego pisarstwo miało charakter naturalistyczny (wykorzystał w nim własne doświadczenia jako lekarza, którego pacjentami byli ubodzy) oraz impresjonistyczny[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dąbrówka 1999 ↓, s. 34.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Dąbrówka: Słownik pisarzy niderlandzkiego obszaru kulturowego: flamandzkich i holenderskich, nowołacińskich, surinamskich, afrykanerskich i fryzyjskich. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1999. ISBN 83-214-1132-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Bibliografia Arnolda Aletrina w Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren