Aszot Chaczatrian

Aszot Chaczatrian
Աշոտ Խաչատրյան
Pełne imię i nazwisko

Aszot Sureni Chaczatrian

Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1959
Erywań

Wzrost

176 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1971–1976 RFSz Erywań
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1976–1991 Ararat Erywań 366 (21)
1991–1996 AS Arménienne Issy-les-Moulineaux ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1976–1978  ZSRR U-18 ? (?)
1979  ZSRR U-20 ? (?)
1980  ZSRR U-21 ? (?)
1992–1995  Armenia 4 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1996–1997 Wan Erywań
1997 Erebuni-ASS Erywań (asystent)
1998 Jerewan FA
1999 Cement Ararat
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Aszot Sureni Chaczatrian, orm. Աշոտ Սուրենի Խաչատրյան, ros. Ашот Суренович Хачатрян, Aszot Surienowicz Chaczatrian (ur. 3 sierpnia 1959 w Erywaniu, Armeńska SRR) – ormiański piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Republikańskiej Szkoły Futbolowej w Erywaniu. Pierwszy trener Aszot Saribekian. W 1976 rozpoczął karierę piłkarską w rodzimym klubie Ararat Erywań, w którym występował przez 15 lat. Od 1985 pełnił funkcje kapitana drużyny[1]. Latem 1991 wyjechał do Francji, gdzie potem bronił barw amatorskiego zespołu ormiańskiej diaspory AS Arménienne Issy-les-Moulineaux. Po zakończeniu sezonu 1995/96 zakończył karierę piłkarza.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Do 1978 bronił barw juniorskiej reprezentacji ZSRR. W 1979 występował w młodzieżowej reprezentacji ZSRR na Mistrzostwach świata U-20, a 1980 na Mistrzostwach Europy U-21. 16 lipca 1994 debiutował w narodowej reprezentacji Armenii w meczu towarzyskim z Maltą. Ogółem rozegrał 4 mecze.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Od września 1996 do czerwca 1997 prowadził Wan Erywań. Potem do końca 1997 roku pomagał trenować piłkarzy Erebuni-ASS Erywań. W 1998 do maja stał na czele drużyny Jerewan FA. We wrześniu 1999 objął stanowisko głównego trenera klubu Cement Ararat, którym kierował końca 1999. Potem powrócił do Francji, gdzie mieszka na stałe[2].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
reprezentacja ZSRR

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Cement Ararat

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]