![]() | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Dystrykt Bejsan |
Wysokość |
125 m n.p.m. |
Populacja (1945) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
15 kwietnia 1948 |
Powód zniszczenia |
atak Hagany |
Obecnie | |
![]() | |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
At-Tira (arab. الطِيرَة) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Bejsan w Mandacie Palestyny. Została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku żydowskich sił Hagany w dniu 15 kwietnia 1948.
At-Tira leżała na wschodnich zboczach masywu góry More w Dolnej Galilei. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 1020,7 ha. We wsi mieszkało wówczas 200 osób, w tym 50 Żydów[1].
Własność gruntów | Powierzchnia gruntów [ha] |
---|---|
Arabowie | 446,3 |
Żydzi | 260,4 |
publiczne | 314 |
Razem | 1020,7 |
Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (ha) | Żydzi (ha) |
---|---|---|
uprawy nawadniane | 56 | - |
uprawy zbóż | 462,4 | 260,3 |
nieużytki | 289,4 | - |
zabudowane | 29 | 1 |
Nie jest znana data powstania arabskiej wioski at-Tira, jednak w jej sąsiedztwie znajdowało się wzgórze ze starożytnymi ruinami, cysterny oraz zamieszkałe jaskinie. We wsi znajdowało się sanktuarium szejka Dhijaba. W wyniku I wojny światowej wieś wraz z całą Palestyną przeszła w 1918 roku pod panowanie Brytyjczyków. W 1922 roku utworzyli oni formalnie na tym obszarze Mandat Palestyny. W okresie tym At-Tira była małą wsią[1].
W poszukiwaniu skutecznego rozwiązania narastającego konfliktu izraelsko-arabskiego w dniu 29 listopada 1947 roku została przyjęta Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181. Zakładała ona między innymi, że wieś At-Tira miała znaleźć się w granicach nowo utworzonego państwa żydowskiego[2]. Arabowie odrzucili tę rezolucję i dzień później wybuchła wojna domowa w Mandacie Palestyny. W trakcie jej trwania, w dniu 15 kwietnia 1948 roku izraelscy żołnierze zajęli, a następnie wysiedlili wieś At-Tira. Domy wioski zostały wyburzone[1].
Obszar wsi At-Tira pozostaje opuszczony, jednak jej pola zajęły moszaw Kefar Kisch i utworzony w 1948 roku kibuc Gazit. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości At-Tiry[1]:
Ruiny kamiennych domów pokryte trawą i cierniami, to wszystko, co pozostaje z At-Tira.