Aulonogyrus | |
Motschulsky, 1853 | |
Aulonogyrus concinnus | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
(bez rangi) | Hydradephaga |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj |
Aulonogyrus |
Typ nomenklatoryczny | |
Gyrinus strigipennis Suffrian, 1842 |
Aulonogyrus – rodzaj wodnych chrząszczy z rodziny krętakowatych i podrodziny Gyrininae.
Rodzaj opisany został w 1853 roku przez Wiktora Moczulskiego. Gatunkiem typowym został Gyrinus strigipennis Suffrian, 1842, zszynonimizowany potem z Gyrinus concinnus Klug, 1834, czyli obecnym Aulonogyrus concinnus[1][2].
Ciało w obrysie regularnie owalne, o szeroko obrzeżonych przedpleczu i pokrywach, których to obrzeżenie u gatunków europejskich jest żółto zabarwione. Wierzch ciała ciemnozielony z metalicznym połyskiem, a spód brunatny lub rdzawożółty[3]. Cechami wyróżniającymi rodzaj są: obecność na każdej pokrywie 11 podłużnych rowków (u niektórych gatunków zanikają, szczególnie pośrodku), wyraźnie trójpłatkowata tylna krawędź przedostatniego segmentu odwłoku, oraz przednia krawędź gonocoxae odgraniczona od tylnej części, ścięta i pośrodku obrzeżona[2]. Rowki pokryw o mikrorzeźbie siateczkowatej, a międzyrzędy z nakłuciami I i II rzędu[3].
Należące tu gatunki zasiedlają Europę, Afrykę i Madagaskar. Kilka gatunków sięga na Bliski Wschód i do Indii, a pojedynczy znany jest z Australii[2]. W Polsce występuje tylko A. concinnus[3].
Współcześnie należy tu około 60 gatunków podzielonych na wiele podrodzajów[2], w tym[1]: