Portret Aureliano de Beruete pędzla Joaquina Sorolli, 1902. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Aureliano de Beruete y Moret (ur. 1845 w Madrycie, zm. 1912 tamże) – hiszpański malarz. Z zawodu był prawnikiem, angażował się również w politykę kraju, jednak porzucił swój zawód na rzecz malarstwa.
Studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrcyie. Jego nauczycielem był Carlos de Haes, znał również artystę Darío de Regoyos. Podróżował do Paryża, gdzie poznał członków szkoły z Barbizon i malarza Martina Rico.
W kręgu jego najbliższych przyjaciół-malarzy byli Ramon Casas i Joaquín Sorolla, który zorganizował w swoim domu pośmiertną antologiczną wystawę prac Beruete[1].
Malował impresjonistyczne pejzaże, pełne światła otwarte przestrzenie. Na swoich pracach często przedstawiał Madryt, Toledo oraz pasmo górskie Sierra de Guadarrama.
Jego syn, Aureliano de Beruete y Moret, był znanym krytykiem sztuki i dyrektorem Muzeum Prado.