Autoimmunologiczny pediatryczny zespół zaburzeń neuropsychiatrycznych po infekcji Streptococcus
Autoimmunologiczny pediatryczny zespół zaburzeń neuropsychiatrycznych po infekcji Streptococcus (PANDAS) – hipotetyczne zaburzenie dotykające pewną grupę dzieci, w którym pojawiają się zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD), tiki, ruchy pląsawicze, hiperaktywność, zmiany osobowości, zmiany w piśmie i wynikach w nauce[1]. Twierdzi się, że przyczyną zaburzeń jest reakcja autoimmunologiczna po kontakcie dziecka z Streptococcus z grupy A, wytworzone autoprzeciwciała atakują jądra podstawy mózgu. Hipotezę PANDAS, z obserwacji przypadków klinicznych dzieci w NIH, wysnuto na podstawie dramatycznej zmiany zachowania, tików i regresu poznawczego po przebyciu infekcji. Podobnie jak pląsawica Sydenhama, uważa się, że w etiologię PANDAS zaangażowane są przeciwciała przeciwko tkankom gospodarza[2].
Poza zaburzeniami OCD, dzieci mogą przejawiać labilność emocjonalną, nadmierne oddawanie moczu, niepokój, zmiany w piśmie ręcznym, zmiany osobowości, lęk separacyjny, zaburzenia odżywiania, tiki, niepokój, agresję, depresję, halucynacje, poszerzone źrenice[1]. Susan Swedo opisała pierwsze przypadki w 1998[3]. W 2008 Lombroso i Scahill ułożyli kryteria diagnostyczne PANDAS[4]. Nowe kryteria i wskazówki PANDAS zostały ustanowione przez National Institute of Mental Health w 2012 i uaktualnione w 2017[5][6]. AS
Naukowcy proponują, że mechanizm powstawania schorzenia podobnie jak gorączka reumatyczna, polega na tym, że przeciwciała utworzone przeciwko bakteriom, kierują się przeciwko tkankom gospodarza, w przypadku PANDAS są to tkanki mózgu[1].
Zachodzi zjawisko molekularnej mimikry:[4] antygeny na ścianie komórkowej streptococcus są podobne do niektórych białek tj. tych w sercu, stawach, mózgu. Miejscem inwazji przeciwciał w PANDAS mogą być jądra podstawy mózgu ponieważ to ten obszar odpowiada za ruchy i zachowanie[1][7].
Badania (Snider, Lougee, i wsp 2005) sugerują, że penicylina i azytromycyna podawane profilaktycznie, mogą zmniejszyć ilość infekcji oraz częstość występowania objawów[10].
GermanaG.MorettiGermanaG. i inni, What every psychiatrist should know about PANDAS: a review, „Clin Pract Epidemol Ment Health”, 4 (1), 2008, s. 13, DOI: 10.1186/1745-0179-4-13, PMID: 18495013, PMCID: PMC2413218.
Michael E.M.E.PichicheroMichael E.M.E., The PANDAS syndrome, [w:] Hot Topics in Infection and Immunity in Children V, Springer, 2009 (Advances in Experimental Medicine and Biology; 634), s. 205–216, DOI: 10.1007/978-0-387-79838-7_17, ISBN 978-0-387-79837-0, PMID: 19280860, Cytat: “PANDAS is not yet a validated nosological construct.”.???
James F.J.F.LeckmanJames F.J.F., Michael H.M.H.BlochMichael H.M.H., Robert A.R.A.KingRobert A.R.A., Symptom dimensions and subtypes of obsessive–compulsive disorder: a developmental perspective, „Dialogues Clin Neurosci”, 11 (1), 2009, s. 21–33, PMID: 19432385, PMCID: PMC3181902.
Tanya K.T.K.MurphyTanya K.T.K., RogerR.KurlanRogerR., JamesJ.LeckmanJamesJ., The immunobiology of Tourette's disorder, pediatric autoimmune neuropsychiatric disorders associated with Streptococcus, and related disorders: a way forward, „J Child Adolesc Psychopharmacol”, 20 (4), 2010, s. 317–31, DOI: 10.1089/cap.2010.0043, PMID: 20807070, PMCID: PMC4003464.
Simran K.S.K.KalraSimran K.S.K., Susan E.S.E.SwedoSusan E.S.E., Children with obsessive-compulsive disorder: are they just "little adults"?, „Journal of Clinical Investigation”, 119 (4), 2009, s. 737–46, DOI: 10.1172/JCI37563, PMID: 19339765, PMCID: PMC2662563.
Lisa A.L.A.SniderLisa A.L.A. i inni, Antibiotic prophylaxis with azithromycin or penicillin for childhood-onset neuropsychiatric disorders, „Biological Psychiatry”, 57 (7), 2005, DOI: 10.1016/j.biopsych.2004.12.035, PMID: 15820236.