Automobilwerke Ludwigsfelde

VEB IFA-Automobilwerke Ludwigsfelde
Logo
Państwo

 NRD

Siedziba

Ludwigsfelde

Data założenia

1936

Data likwidacji

1990 (przekształcone w Nutzfahrzeuge Ludwigsfelde GmbH, a następnie Mercedes-Benz Ludwigsfelde GmbH)

Forma prawna

Przedsiębiorstwo państwowe

Położenie na mapie Niemieckiej Republiki Demokratycznej
Mapa konturowa Niemieckiej Republiki Demokratycznej, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „VEB IFA-Automobilwerke Ludwigsfelde”
Ziemia52°18′N 13°16′E/52,300000 13,266667

VEB IFA-Automobilwerke Ludwigsfelde, początkowo Industriewerke Ludwigsfelde (IWL) – wschodnioniemiecki producent skuterów oraz samochodów ciężarowych z siedzibą w Ludwigsfelde koło Berlina.

Historia i opis przedsiębiorstwa

[edytuj | edytuj kod]

W 1936 roku koncern Daimler-Benz Motoren GmbH wybudował w Ludwigsfelde fabrykę silników lotniczych. W 1940 do fabryki trafiło 11 tysięcy jeńców wojennych skierowani tu do robót przemysłowych[1]. W 1944 roku w wyniku amerykańskiego bombardowania zakład został kompletnie zniszczony. 22 kwietnia Armia Czerwona bez oporu zajęła zniszczoną fabrykę[1].

Po II wojnie światowej nastąpiła odbudowa zakładów, która trwała do 1952 roku. Pierwszymi produktami były silniki Diesla dla statków oraz części do maszyn[1]. W lutym 1955 roku rozpoczęła się produkcja skuterów Pitty o pojemności silnika 123 ccm, zastępowanych następnie przez dalsze modele: Wiesel (1956, 123 ccm), Berlin (1959, 143 ccm) i Troll (1963, 143 ccm)[2]. Ten ostatni należał do najmocniejszych skuterów swojej klasy wielkościowej[3]. Produkowano też przyczepki Campi do skuterów. W grudniu 1964 roku produkcja skuterów została zakończona. Łącznie wyprodukowano 239 149 sztuk[2].

21 grudnia 1962 roku Rada Ministrów NRD podjęła decyzję o uruchomieniu w Ludwigsfelde produkcji ciężarówek. W czerwcu 1964 roku położony został kamień węgielny pod tłocznię. Od 1963 do 1966 roku trwała tu produkcja samochodów terenowych IFA P3. 17 lipca 1965 roku z taśmy zjechała pierwsza ciężarówka – IFA W50. W pierwszym roku produkcji wyprodukowano 851 pojazdów. W latach 80. eksportem objęte było 70% produkcji. W 1987 roku pojawiła się zmodernizowana wersja L60. W 1990 roku kombinat IFA został przejęty przez syndyka masy upadłościowej, który sprywatyzował fabrykę. W tym samym roku nawiązano też partnerstwo z koncernem Daimler-Benz. W efekcie współpracy stworzono prototyp IFA 1318, który był bliźniaczą odmianą ciężarówki Mercedes-Benz LK. Pojazd nie wszedł jednak do produkcji seryjnej. 17 grudnia 1990 roku została zakończona produkcja samochodów ciężarowych IFA. Łącznie powstało 571 789 sztuk modelu W50 i 20 289 sztuk L60. W zakładach od 1969 do 1991 roku trwała także produkcja dostawczej odmiany Wartburga – Trans[1][4].

Fabryka ostatecznie zmieniła nazwę na Nutzfahrzeuge Ludwigsfelde GmbH i w 1991 roku z taśmy zjechał pierwszy samochód marki Mercedes-Benz. W 1994 roku zakład został ostatecznie przejęty przez koncern Daimler-Benz i zmienił nazwę na Mercedes-Benz Ludwigsfelde GmbH. W fabryce produkowane były modele Mercedesa takie jak LK, T2, Vario oraz Sprinter[1][5].

Modele

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Dobiesław Wieliński: Od Daimlera do Daimlera. [dostęp 2016-07-26]. (pol.).
  2. a b Stückzahlen & Preise i Datenblätter w serwisie IWL – (VEB) Industriewerke Ludwigsfelde [dostęp 2016-08-03].
  3. K. Bogadtke: Мотороллер Тролль-1. Stadtroller Troll-1, „Za Rulom” nr 3/1963, s. 30 (ros.).
  4. Helmuth Bauer: Innere Bilder wird man nicht los. Die Frauen im KZ-Außenlager Daimler-Benz Genshagen. Schriftenreihe der Stiftung Brandenburgische Gedenkstätten, Band 30. Metropol Verlag, Berlin 2011, ISBN 978-3-940938-88-6.
  5. Lothar Schulze, Manfred Blumenthal: Ostdeutsche und tschechische Motorroller. Welz Verlag, Berlin 1998, ISBN 3-9804294-6-6.