Awinu Malkenu, Awinu Malkejnu (hebr. אָבִינוּ מַלְכֵּנוּ; jid. אָבֿינו מלכּנו Owinu Malkejnu: „Ojcze nasz, Królu nasz”) – modlitwa judaistyczna wykonywana podczas nabożeństw w okresie Jamim Noraim (dziesięciu Groźnych Dni) wyznaczających początek nowego roku religijnego[1]. Wierni nurtu reformowanego odmawiają modlitwę tylko w Rosz ha-Szana i Jom Kipur – czyli w pierwszym i ostatnim dniu 10-dniowego święta[2]. Awinu Malkenu jest wykonywana także w czasie innych dni postu – oprócz święta Tisza be-Aw. Modlitwa nie jest odmawiana w dni szabatu[1]. Zgodnie ze zwyczajem aszkenazyjskim modlitwa jest recytowana każdego ranka i wieczoru okresu Jamim Noraim[3].
Tradycja judaistyczna wiąże powstanie modlitwy z okresem talmudycznym i uznaje, że zawiera ona zwroty, które po raz pierwszy zostały wypowiedziane przez rabina Akibę ben Josefa w okresie długotrwałej suszy. Wypowiadana formuła miała okazać się tak skuteczna, że spowodowała opady deszczu[1]. Początkowe słowa Awinu Malkenu („Ojcze nasz, Królu nasz”) otwierają poszczególne wersety litanii[2]. Każda linia kończy się petycją[3]. Modlitwa składa się z 44 wersetów[1]. Responsy Amrama ben Szeszny, żyjącego w IX wieku gaona z Sury, zawierają wcześniejszą wersję, składającą się z 25 wersów[1]. W rycie sefardyjskim modlitwa ma 29, 31 lub 32 wersy, w wersji niemieckiej 38 wersów, w polskiej 44 wersy, a w greckiej 53 wersy[3]. Awinu Malkenu zawiera błagania o przebaczenie popełnionych grzechów i prośby o błogosławieństwa[2].