Azmahar Ariano

Azmahar Ariano
Pełne imię i nazwisko

Azmahar Aníbal Ariano Navarro

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1991
Panama

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Portuguesa

Numer w klubie

30

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2011 Tauro
2012 Chorrillo
2012 Sporting San Miguelito 2 (0)
2013 Chepo 11 (0)
2014 Budapest Honvéd 1 (0)
2015–2016 Chepo 30 (2)
2016–2017 Árabe Unido 27 (1)
2018 Patriotas 10 (0)
2019 Tauro 15 (1)
2019 Marathón 18 (0)
2020 Plaza Amador 5 (0)
2020–2021 Independiente La Chorrera 7 (1)
2021 Alianza Atlético (wyp.) 19 (2)
2022 Monagas 6 (1)
2022 Deportivo Táchira 11 (0)
2023– Portuguesa 6 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2016–  Panama 8 (1)
  1. Aktualne na: 30 czerwca 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 30 czerwca 2023.

Azmahar Aníbal „Mello” Ariano Navarro (ur. 14 stycznia 1991 w mieście Panama) – panamski piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, reprezentant Panamy, od 2023 roku zawodnik wenezuelskiej Portuguesy.

Jego brat bliźniak Adnihell Ariano również jest piłkarzem.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Ariano pochodzi z prowincji Colón. Jest wychowankiem klubu Chorrillo FC, skąd później przeniósł się do stołecznego Tauro FC. Był powoływany do młodzieżowych reprezentacji Panamy[1]. Do pierwszej drużyny Tauro został włączony w wieku dziewiętnastu lat przez szkoleniowca Juana Carlosa Cubillę i w Liga Panameña zadebiutował 6 listopada 2010 w wygranym 2:0 spotkaniu z Chepo. W swoim premierowym, jesiennym sezonie Apertura 2010 wywalczył z Tauro mistrzostwo Panamy, sam był jednak wyłącznie rezerwowym (jeden występ). Dopiero po tym sukcesie zaczął notować regularniejsze występy (na pozycji bocznego lub środkowego obrońcy[2]) i pierwszą bramkę w lidze panamskiej strzelił 27 lutego 2011 w wygranej 2:0 konfrontacji z Árabe Unido. W czerwcu 2011 wziął udział w hiszpańskim reality-show Football Cracks, pod patronatem Enzo Francescolego i Zinédine’a Zidane’a[3]. W Madrycie spędził dwa miesiące, odpadając z programu w szóstym odcinku[1].

W styczniu 2012 oficjalnie ogłoszono, iż Ariano został wypożyczony do kolumbijskiego drugoligowca Deportivo Tuluá[4]. Ostatecznie do transferu jednak nie doszło, a zawodnik już kilka dni później przeniósł się do ówczesnego mistrza Panamy – ekipy Chorrillo FC. Tam spędził sześć miesięcy, po czym został zawodnikiem Sportingu San Miguelito, którego barwy również reprezentował przez pół roku; był jednak wyłącznie rezerwowym (zaledwie dwa występy). Później przeszedł do Chepo FC, gdzie bez większych sukcesów występował przez kolejne kilka miesięcy. W styczniu 2014, po udanych testach, podpisał umowę z węgierskim Budapest Honvéd FC[5]. Dołączył do występującego tam swojego rodaka Aníbala Godoya. Na samym początku pobytu na Węgrzech doznał kontuzji kostki i dołączył do treningów drużyny z kilkumiesięcznym opóźnieniem[3]. Jedyny występ w Nemzeti Bajnokság I zanotował 3 sierpnia 2014 w przegranym 1:3 meczu z Győri ETO i przez cały roczny pobyt w Honvédzie występował głównie w trzecioligowych rezerwach.

W styczniu 2015 Ariano powrócił do ojczyzny, ponownie zostając graczem Chepo FC. Tam został jednym z wyróżniających się piłkarzy w lidze i tym samym roku dotarł z nim do finału pucharu Panamy – Copa Panamá. Po upływie półtora roku przeniósł się do krajowego potentata – klubu CD Árabe Unido z siedzibą w Colón. W sezonie Apertura 2016 jako kluczowy piłkarz w taktyce trenera Sergio Guzmána zdobył z Árabe tytuł mistrza Panamy, a sam został wybrany w oficjalnym plebiscycie LPF do najlepszej jedenastki rozgrywek[6]. W styczniu 2017 podpisał kontrakt z kolumbijskim Atlético Bucaramanga, lecz kilka dni później zerwał więzadła krzyżowe w kolanie, przez co musiał pauzować przez pół roku, a transfer został anulowany[7]. Zaraz po rekonwalescencji, w sezonie Apertura 2017 wywalczył z Árabe wicemistrzostwo Panamy, po czym został wypożyczony do kolumbijskiego Patriotas Boyacá. W tamtejszej Categoría Primera A zadebiutował 4 lutego 2018 w wygranym 2:0 pojedynku z Santa Fe.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W seniorskiej reprezentacji Panamy Ariano zadebiutował za kadencji selekcjonera Hernána Darío Gómeza, 11 października 2016 w przegranym 0:1 meczu towarzyskim z Meksykiem. W styczniu 2017 został powołany na turniej Copa Centroamericana, podczas którego rozegrał jedno z pięciu możliwych spotkań (w wyjściowym składzie), zaś jego kadra – pełniąca wówczas rolę gospodarza – zajęła drugie miejsce w rozgrywkach.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b José Miguel Domínguez F.: Azmahar Ariano estará en el Football Cracks. [w:] Panama América [on-line]. panamaamerica.com.pa, 25 maja 2011. [dostęp 2018-02-03]. (hiszp.).
  2. Carmen Fernández: El panameño Mello, nominado en el reality 'Football Cracks'. [w:] La Prensa [on-line]. prensa.com, 22 czerwca 2011. [dostęp 2018-02-03]. (hiszp.).
  3. a b Eduardo González: La vida luego de ser ‘crack’. [w:] Panamá América [on-line]. panamaamerica.com.pa, 5 kwietnia 2014. [dostęp 2018-02-03]. (hiszp.).
  4. Azmahar Ariano reforzará al Deportivo Tulúa. [w:] Tauro FC [on-line]. taurofc.com, 26 stycznia 2012. [dostęp 2018-02-03]. (hiszp.).
  5. Honvéd: panamai bajnokot és francia támadót tesztelnek. [w:] Nemzeti Sport [on-line]. nemzetisport.hu, 29 stycznia 2014. [dostęp 2018-02-03]. (węg.).
  6. La LPF premió a los mejores del torneo Apertura 2016. [w:] LatinOL [on-line]. latinol.com, 15 grudnia 2016. [dostęp 2018-02-03]. (hiszp.).
  7. Defensa Ariano se lesiona de gravedad, rotura de ligamento cruzado. [w:] RPC [on-line]. rpctv.com, 16 stycznia 2017. [dostęp 2018-02-03]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]