Azumamaro Kada (jap. 荷田春満 Kada no Azumamaro; ur. 1669, zm. 1736) – japoński uczony i poeta, jeden z czołowych reprezentantów narodowej szkoły kokugaku[1].
Pochodził z rodziny kapłanów shintō, pełniących posługę w świątyni Fushimi Inari-taisha w Kioto[1][2]. Tworzył poezje w stylu waka[1][2]. Przez trzy lata służył na dworze cesarza Reigena, później został wezwany do Edo, gdzie został zatrudniony przez sioguna jako dyrektor archiwum państwowego[1][2]. Był znawcą kronik historycznych i dawnej poezji japońskiej. Nawoływał do odrzucenia oficjalnie obowiązującej ideologii konfucjańskiej i oparcia systemu edukacji na wartościach narodowych[1][2].
Kontynuatorami myśli Azumamaro byli jego przybrany syn Arimaro Kada oraz Mabuchi Kamo[1][2].