Ałpamysz – uzbecka wierszowana epopeja narodowa, tzw. doston[1][2] . Powstała w wiekach od XIV do XVII[3][4], prawdopodobnie w początkach XVI stulecia[2] .
Fabułę utworu stanowi walka tytułowego bohatera o odzyskanie narzeczonej, przebywającej na obczyźnie. Tłem wydarzeń są walki koczowniczych plemion i rodów z obcymi najeźdźcami[2] . Utwór składa się z dwóch części: pierwsza traktuje o miłosnej przygodzie bohatera[5], druga zaś opowiada o jego walce z Kałmukami[5].
Epopeja ta jest wykonywana do dziś przez recytatorów zwanych bachszi, przy akompaniamencie instrumentów kobuz lub dutor[2] .
Istnieją też wersje kazachska, karakałpacka i in.[1][2]
Fragment utworu w tłumaczeniu na język polski Bożeny Klog-Gogolewskiej zamieszczono w zbiorze: