wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
251[2] |
Strefa numeracyjna |
43 |
Kod pocztowy |
98-275[3] |
Tablice rejestracyjne |
ESI |
SIMC |
0699721 |
Położenie na mapie gminy Brzeźnio | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego | |
51°29′07″N 18°41′32″E/51,485278 18,692222[1] |
Barczew – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Brzeźnio.
Do 1954 roku istniała gmina Barczew. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Barczew. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.
Pierwszym znanym właścicielem dóbr barczewskich był Mszczuj z Barczewa, podkomorzy sieradzki, który w 1433 r. otrzymał od Władysława Jagiełły przywilej na prawo magdeburskie dla Chojnego i Barczewa.
Pośrodku wsi stoi dwór z 1 poł. XIX w. Murowany, parterowy, podpiwniczony, z mieszkalnym poddaszem. Na osi płytkie ryzality: od frontu z gankiem czterokolumnowym, w fasadzie ogrodowej z facjatką. Piwnice sklepione kolebką płaską. Układ wnętrza dwutraktowy z sienią na osi. Dach naczółkowy.
Na tzw. Ugodzie Barczewskiej (pas bagien torfowych) występuje długosz królewski.
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[4] na listę zabytków wpisany jest obiekt: