Barentsiidae

Barentsiidae
Emschermann, 1972
Ilustracja
Barentsa discreta
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

kielichowate

Rząd

Coloniales

Podrząd

Stolonata

Rodzina

Barentsiidae

Synonimy

Urnatellidae Annandale, 1915

Barentsiidaerodzina zwierząt bezkręgowych z typu kielichowatych.

Morfologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Są to zwierzęta osiadłe, kolonijne[1]. Zooidy w koloniach połączone są stolonami[2]. Urnatella gracilis występuje w wodach słodkich wszystkich kontynentów z wyjątkiem Antarktydy. Pozostałe gatunki zasiedlają morza[3]. Od innych przedstawicieli typu wyróżniają się stylikiem oddzielonym od kielicha niecałkowitą przegrodą łącznotkankową[1]. Między kielichem a stylikiem występuje szyjka zawierająca aparat gwiaździsty[2].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

W 1915 roku rodzinę Urnatellidae wprowadził Nelson Annandale[4]. W 1952 roku Caesar Boettger umieścił wszystkie kielichowate w rzędzie Pedicellinida[5][6]. W 1972 roku nowa klasyfikacja kielichowatych wprowadzona została przez Petera Emschermanna. Wyróżnił on rodzinę Barentsiidae, umieszczając ją w rzędzie Coloniales i podrzędzie Stolonata[7]. Barentsiidae mimo bycia nazwą młodszą od Urnatellidae uznawane są za nazwę ważną z uwagi na dominujące użycie[8]. Autorzy powątpiewający w naturalność takiego podziału rezygnują z rzędów w ogóle[9] lub umieszczają Barentsiidae w monotypowym rzędzie Barentsiida (syn. Urnatellida)[1][10]. Wyniki molekularnej analizy filogenetycznej opublikowane w 2010 roku przez Judith Fuchs i innych potwierdzają monofiletyzm Coloniales i bliskie pokrewieństwo Barentsiidae i Pedicellinidae, jednak nie uwzględniają Loxokalypodidae[11].

Do rodziny Barentsiidae zalicza się cztery rodzaje[12]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Wyd. 3. PWN, 2005.
  2. a b Kerstin Wasson. Systematic revision of the colonial kamptozoans (entoprocts) of the Pacific coast of North America. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 121 (1), s. 1-63, 1997. 
  3. T.S. Wood. Loxosomatoides sirindhornae, new species, a freshwater kamptozoan from Thailand (Entoprocta). „Hydrobiologia”. 544, s. 27–31, 2005. DOI: 10.1007/s10750-004-7909-x. 
  4. N. Annandale. Zoological results of a tour in the Far East. Polyzoa Entoprocta and Ctenostomata. „Memoirs of the Asiatic Society of Bengal”. 6 (1), s. 13-37, 1916. 
  5. Boettger, Caesar R.. Die Stämme des Tierreichs in ihrer systematischen Gliederung. „Abhandlungen der Braunschweigischen Wissenschaftlichen Gesellschaft”. 4, s. 238-300, 1952. Friedr. Vieweg & Sohn, Braunschweig. 
  6. Richard E. Blackwelder: Classification of the Animal Kingdom. Carbondale, Illinois: Southern Illionois University Press, 1963.
  7. P. Emschermann. Loxokalypus socialis gen. et sp. nov. (Kamptozoa, Loxokalypodidae fam. nov.), ein neuer Kamptozoentyp aus dem nördlichen Pazifischen Ozean. Ein Vorschlag zur Neufassung der Kamptozoensystematik. „Marine Biology”. 12, s. 237-254, 1972. 
  8. Urnatellidae Annandale, 1915, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-04-14] (ang.).
  9. Entoprocta. [w:] World Register of Marine Species [on-line]. [dostęp 2021-04-14].
  10. Order Pedicellinida. [w:] Catalogue of Life: 2006 Annual Checklist [on-line]. [dostęp 2021-04-10].
  11. Judith Fuchs, Tohru Iseto, Mamiko Hirose, Per Sundberg, Matthias Obst. The first internal molecular phylogeny of the animal phylum Entoprocta (Kamptozoa). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 56, s. 370–379, 2010. DOI: 10.1016/j.ympev.2010.04.009. 
  12. Barentsiidae Emschermann, 1972. [w:] World Register of Marine Species [on-line]. 2021. [dostęp 2021-04-14].