Barilium

Barilium
Norman, 2010
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Infrarząd

ornitopody

(bez rangi) iguanodony
Rodzaj

Barilium

Gatunki

Bariliumrodzaj ornitopoda z grupy iguanodontów (Iguanodontia) żyjącego we wczesnej kredzie na obecnych terenach Europy. Gatunkiem typowym jest B. dawsoni, opisany w 1888 roku przez Richarda Lydekkera na podstawie dwóch niekompletnych szkieletów odkrytych w osadach grupy Wealden w hrabstwie East Sussex w Wielkiej Brytanii. Zostały one zebrane przez C. Dawsona, którego honoruje nazwa gatunkowa. Początkowo Lydekker zaliczył ten gatunek do rodzaju Iguanodon[1], jednak zostało to zakwestionowane przez późniejszych autorów, m.in. Paula[2] oraz Naisha i Martilla[3], według których I. dawsoni nie jest blisko spokrewniony z Iguanodon bernissartensis, będącym gatunkiem typowym rodzaju, a tym samym nienależący do tego samego rodzaju. Paul uznał I. dawsoni za Ornithopoda incertae sedis, stwierdzając, że status tego gatunku nie jest w pełni jasny[2]. W 2010 roku David B. Norman ukuł dla niego nową nazwę rodzajową Barilium[4].

Wiek osadów, z których wydobyto szczątki Barilium, ocenia się na walanżyn, około 141–137 mln lat. Odkryto tam również skamieniałości iguanodonta Hypselospinus fittoni, dawniej także zaliczanego do rodzaju Iguanodon[4].

Carpenter i Ishida (2010) nazwali nowy rodzaj Torilion, którego gatunkiem typowym uczynili Iguanodon dawsoni[5]. Ponieważ Barilium i Torilion mają ten sam gatunek typowy, Torilion jest młodszym synonimem Barilium. Dodatkowo B. dawsoni może być starszym synonimem gatunków Sellacoxa pauli[6] i Kukufeldia tilgatensis[7]. Według McDonalda (2012) obecnie nie ma jednak przesłanek do synonimizacji Kukufeldia z Barilium, ponieważ kombinacja cech obecna u tych dwóch taksonów występuje również u innych bazalnych iguanodontów. Przeprowadzona przez niego analiza kladystyczna sugeruje, że Barilium jest taksonem siostrzanym dla kladu Hadrosauriformes[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Richard Lydekker. Note on a new Wealden iguanodont and other dinosaurs. „Quarterly Journal of the Geological Society”. 44 (1-4), s. 46–61, 1888. DOI: 10.1144/GSL.JGS.1888.044.01-04.08. (ang.). 
  2. a b Gregory S. Paul. A revised taxonomy of the iguanodont dinosaur genera and species. „Cretaceous Research”. 29 (2), s. 192–216, 2008. DOI: 10.1016/j.cretres.2007.04.009. (ang.). 
  3. Darren Naish, David M. Martill. Dinosaurs of Great Britain and the role of the Geological Society of London in their discovery: Ornithischia. „Journal of the Geological Society”. 165 (3), s. 613–623, 2008. DOI: 10.1144/0016-76492007-154. (ang.). 
  4. a b David B. Norman. A taxonomy of iguanodontians (Dinosauria: Ornithopoda) from the lower Wealden Group (Cretaceous: Valanginian) of southern England. „Zootaxa”. 2489, s. 47–66, 2010. (ang.). 
  5. K. Carpenter, Y. Ishida. Early and "Middle" Cretaceous Iguanodonts in Time and Space. „Journal of Iberian Geology”. 36 (2), s. 145–164, 2010. DOI: 10.5209/rev_JIGE.2010.v36.n2.3. (ang.). 
  6. David Norman. On the osteology of the Lower Wealden (Valanginian) ornithopod Barilium dawsoni (Iguanodontia: Styracosterna). „Special Papers in Palaeontology”. 86, s. 165–194, 2011. (ang.). 
  7. David B. Norman: Iguanodontian taxa (Dinosauria: Ornithischia) from the Lower Cretaceous of England and Belgium. W: Pascal Godefroit (red.): Bernissart Dinosaurs and Early Cretaceous Terrestrial Ecosystems. Bloomington: Indiana University Press, 2012, s. 175–212. ISBN 0-253-35721-7.
  8. Andrew T. McDonald. Phylogeny of basal iguanodonts (Dinosauria: Ornithischia): an update. „PLoS ONE”. 7 (5): e36745, 2012. DOI: 10.1371/journal.pone.0036745. (ang.).